فاطمه خیری، مهناز کریمی، ویدا چالوی، زینب روئین،
جلد ۱۳، شماره ۵۹ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
کاهش رشد رویشی به همراه بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی به منظور تولید گیاهان زینتی پاکوتاه دارای اهمیت است. یکی از روش‌های کنترل رشد گیاه استفاده از ترکیبات کندکننده رشد است. به‌منظور بررسی اثر سوماجیک (یونیکونازول) بر روی گیاه نرگس آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالـب طـرح کامـلاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال ۱۴۰۰ انجام شد. فاکتور اول سوماجیک (۵ و ۱۰ میلـی‌گـرم در لیتـر به صورت کاربرد محلولپاشی برگساره و غوطهوری سوخ) و فاکتور دوم، دو ژنوتیپ نرگس بومی شمال ایران (شهلا شمال و پرپر شمال) بود. طبق نتایج آزمایش، بیشترین تعداد گل در ژنوتیپ پرپر و در تیمار سوماجیک ۵ و ۱۰ میلی‌گرم در لیتر به‌دست آمد. ارتفاع ساقه گلدهنده در تیمار سوماجیک ۱۰ میلی‌گرم در لیتر در کاربرد غوطهوری، کمترین بود که در مقایسه با شاهد ۶۴/۳۷ درصد کاهش نشان داد. همچنین کمترین طول و عرض برگ و بیشترین طول ریشه در تیمار سوماجیک ۱۰ میلی‌گرم در لیتر به‌صورت کاربرد غوطهوری مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل در تیمار ۵ میلی‌گرم بر لیتر سوماجیک غوطهوری و بیشترین میزان کاروتنوئید در ژنوتیپ پرپر با محلولپاشی ۱۰ میلی‌گرم بر لیتر به‌دست آمد. بیشترین درصد نیتروژن با کاربرد سوماجیک ۱۰ میلی‌گرم در لیتر به صورت غوطهوری حاصل شد. بیشترین درصد فسفر با کاربرد سوماجیک ۵ میلی‌گرم در لیتر به صورت محلولپاشی به دست آمد. پتاسیم و کلسیم در برگ به ترتیب در تیمار سوماجیک ۱۰ و ۵ میلی‌گرم در لیتر به صورت محلولپاشی در حداکثر بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از سوماجیک به عنوان کندکننده رشد به صورت غوطه وری سبب کاهش ارتفاع ساقه گلدهنده، کاهش رشد برگ، افزایش تعداد گلچه، محتوای کلروفیل و طول ریشه شد.
