خاکهای سرپنتینی، خشک و دارای مقادیر نسبتا بالایی از نیکل هستند. برای درک بهتر اثر نیکل بر مقاومت به خشکی گیاهان غیربیشانباشتگر روییده در خاکهای سرپنتینی، آزمایشی در شرایط هیدروپونیک طراحی شد تا اثر نیکل بر رشد، جذب و انتقال و برخی پارامترهای فیزیولوژیک، گیاهFortuynia garcinii (Burm.f.) (روییده در مناطق سرپنتینی) تحت تنش خشکی ارزیابی شود. برای ایجاد تنش خشکی نیمی از گلدانهای حاوی گیاهچههای ۴۵ روزه بهمدت ۸ روز در محلول هوگلند کامل دارای ۱۰ میکرو مولار نیکل قرار گرفتند. سپس گلدانهای دارا یا فاقد نیکل بهمدت ۸ روز در سه سطح از تنش خشکی حاصل از پلی‌اتیلن گلایکول نگهداری شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش وزن خشک و انتقال نیکل به اندامهای هوایی میشود که نشاندهنده مقاومت درونی این گیاه به نیکل است. با حضور نیکل در شرایط تنش خشکی، محتوای آب بهبود نسبی یافته و مقدار ترکیبات فنلی، قندهای محلول، پرولین و گلایسین بتائین بیشتر از تیمارهای مشابه فاقد نیکل بود. اما این موضوع در مورد مقدار رنگیزهها برعکس بود. بهنظر میرسد تجمع بیشتر اسموتیکومها در حضور نیکل، سبب کاهش پتانسیل اسمزی سلول و حفظ تورژسانس شده، در ضمن نقش آنتی اکسیدانیآنها بههمراه کاروتنوئیدها و ترکیبات فنلی موجب تقویت ساختارهای درون سلولی گردیده است. افزایش فشار تورژسانس سلولها در حضور نیکل موجب افزایش محتوای آبی سلولها شده در نتیجه تغلیظ رنگیزههای گیاهی در حضور نیکل نیز کاهش مییابد. حضور نیکل از طریق انباشت بیشتر اسموتیکمها و بهبود سیستم دفاعی باعث افزایش مقاومت به تنش خشکی میشود.
