چکیده
غلظت نامناسب علفکش، عدم کنترل علف هرز و صدمه شدید به گیاه را در پی خواهد داشت. تنظیم کننده های رشد گیاهی می تواننددر کاهش خسارت علفکش ها نقش داشته باشند. به همین منظور دو آزمایش در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان درسال ۱۳۹۱انجام شد.آزمایش اول به صورت طرح کاملا تصادفی شامل علفکشهای انتخابی با پنج سطح، هالوکسیفوپ(۰ ، ۳/۰ ،۴/۰ ،۵/۰ و۱ درصد)، اکسیفلورفن(۰ ،۳/۰ ،۴/۰ ،۵/۰ و۱ درصد) و ستوکسیدیم(۰، ۶/۰ ، ۸/۰ ، ۱ و ۵/۱ درصد) با سه تکرار بود. آزمایش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دوفاکتور تنظیم کننده های رشد و علفکش بود. تنظیم کننده ها شامل سالیسیلیک اسید (۰، ۲۵/۰و ۵/۰ میلی مولار) متیل جاسمونات (۰، ۵ و۱۰میکرومولار) و براسینواستروئید (۰، ۱و۲ میکرومولار) به صورت خیساندن بذر و علفکش به شکل محلول پاشی با غلظت پایین(غلظت ۳/۰و۴/۰درصدهالوکسیفوپ و اکسیفلورفن وغلظت ۶/۰و۸/۰درصدستوکسیدیم) و غلظت بالا( غلظت ۵/۰ درصدهالوکسیفوپ و اکسیفلورفن و غلظت ۱درصد ستوکسیدیم)انتخاب شدند. نتایج نشان داد در آزمایش اول هالوکسیفوپ واکسیفلورفن تا غلظت ۴/۰و ستوکسیدیم تا ۸/۰درصد بر رشد، زیست توده، رنگیزه های فتوسنتزی، نشت یونی وآنزیم های اکسیداتیو اثر سوئی نداشت. در آزمایش دوم مشخص شد علفکش با غلظت بالا به طرز معنی داری ویژگی های رشد را کاهش داده است. ترکیب تنظیم کننده ها با علفکش اثرات منفی علفکش را به طرز معنی داری کاهش داد. برطبق نتایج میتوان گفت سالیسیلیک با غلظت ۲۵/۰میلی مولار، متیل جاسمونات ۵ و براسینو استروئید ۱میکرومولار موثرتر بودند.