زهرا قهرمانی، سمانه محمدی، طاهر برزگر،
جلد ۸، شماره ۳۲ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
به منظور بررسی تاثیر تنظیمکننده رشد گیاهی پاکلوبوترازول و هیدروژن پراکسید بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه خربزه خاتونی آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل هرس (شاهد)، تراش بوته و محلولپاشی هیدروژن پراکسید در سه سطح (۵/۲، ۵ و ۵/۷ میلیمولار) و پاکلوبوترازول در سه سطح (۱۰، ۲۰ و ۳۰ میلیگرم در لیتر) بود که در دو مرحله چهار تا شش برگی و تشکیل میوه اعمال شد. نتایج نشان داد که محلولپاشی برگی هیدروژن پراکسید موجب افزایش میزان مواد جامد محلول شد. تیمار تراش اثر معنیداری بر خصوصیات رویشی و کیفیت میوه نداشت اما موجب افزایش عملکرد نسبت به گیاهان شاهد گردید. محلولپاشی پاکلوبوترازول موجب کاهش رشد و افزایش عملکرد و مواد جامد محلول میوه گردید. با توجه به اینکه بیشترین وزن تک میوه، عملکرد و مواد جامد محلول میوه با کاربرد غلظت ۱۰ میلیگرم در لیتر پاکلوبوترازول در مرحله چهار تا شش برگی به دست آمد و کمترین طول بوته نیز در این غلظت مشاهده شد میتوان محلولپاشی ۱۰ میلیگرم در لیتر پاکلوبوترازول در مرحله چهار تا شش برگی را روشی جایگزین برای عمل تراش بوتهها که یک روش وقت گیر و پر هزینه برای کشاورزان است، پیشنهاد کرد. استفاده از غلظت ۵/۷ میلیمولار هیدروژنپراکسید موجب افزایش چشمگیر میزان مواد جامد محلول و ساکارز نسبت به شاهد شده که استفاده از این غلظت برای بهبود کیفیت میوه خربزه توصیه میشود.
