۱۴ نتیجه برای آنزیمهای آنتی اکسیدان
راحیل تاجمیر ریاحی، نعمت اله اعتمادی ، فروغ مرتضایی نژاد، امیر صادقی،
جلد ۳، شماره ۷ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
در اکثر نقاط ایران به دلیل وجود شوری آب و خاک مشکلات زیادی در زمینه پرورش چمن در فضای سبز شهری وجود دارد. یکی از راهکارهای مناسب جهت حل این مشکل استفاده از گیاهان بومی متحمل به شوری میباشد. بر این اساس پژوهشی به منظور بررسی تاثیر چهار سطح شوری (شاهد با شوری ۳۶/۰، ۴، ۸ و ۱۶ دسی زیمنس بر متر) بر شاخصهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک در گونه بومی علف گندمی بیابانی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد با افزایش شوری رنگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، محتوای آب نسبی برگها و میزان پتاسیم موجود در اندام هوایی و ریشه کاهش یافت. همچنیین شوری باعث افزایش سدیم اندام هوایی و ریشه، نشت یونی برگها، پرولین و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پر اکسیداز گردید. با توجه به کاهش کیفیت ظاهری (رنگ)، محتوای آب نسبی برگها و همچنین افزایش نشت یونی غشا به نظر می رسد افزایش تولید پرولین و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی نتوانسته است خسارات ناشی از تنش شوری را کاهش دهد. تمامی شاخصهای اندازه گیری شده در این آزمایش از همان شوری ۴ دسی زیمنس بر متر تفاوت معنیداری را با شاهد نشان داد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد گیاه علف گندمی بیابانی حساس به شوری بوده و تحمل آن کمتر از ۴ دسی زیمنس بر متر میباشد.
صالحه نادری، صدیقه اسمعیل زاده بهابادی، براتعلی فاخری،
جلد ۴، شماره ۱۲ - ( ۵-۱۳۹۴ )
چکیده
ریحان (Ocimum basilicum)، گیاه دارویی از خانواده نعناعیان (Lamiaceae) است که دارای ترکیبات ترپنوئیدی و فنیل پروپانوئیدی می باشد. کیتوزان با خاصیت الیسیتوری مکانیسمهای دفاعی در گیاه را تحریک میکند. در این پژوهش، اثر کیتوزان بر میزان مالون دی آلدئید (MDA)، پراکسید هیدروژن (H۲O۲)، فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان پراکسیداز (POD) و گایاکول پراکسیداز (GPX) و پلی فنل اکسیداز (PPO)، ترکیبات فنل کل، فلاوونوئیدها، آنتوسیانینها، کلروفیل b، a و کارتنوئید، کربوهیدرات و پرولین مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور گیاه ریحان در مرحله پیشگلدهی با غلظت ۲ گرم در لیتر کیتوزان تیمار شد و سپس در زمانهای ۱، ۲، ۳ و ۵ روز بعد از اعمال تیمار کیتوزان برداشت شدند. نتایج نشان داد میزان مالون دی آلدئید (MDA) و پراکسید هیدروژن (H۲O۲) در اندام هوایی و ریشه تحت تیمار کیتوزان در مراحل مختلف برداشت نسبت به شاهد به طور معنی داری افزایش مییابد. فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان پراکسیداز (POD) و گایاکول پراکسیداز (GPX) و پلی فنل اکسیداز (PPO)، ترکیبات فنل کل، فلاوونوئیدها، آنتوسیانینها، کلروفیل b، a و کارتنوئید، کربوهیدرات و پرولین نیز نسبت به شاهد در اکثر موارد افزایش معنی داری نشان داد. بنابراین به نظر می رسد که کیتوزان به عنوان الیسیتور زیستی باعث افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان و افزایش تولید متابولیت های ثانویه می شود.
حسن موسی پور یحیی آبادی، محمدرضا اصغری پور،
جلد ۵، شماره ۱۶ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده
تنش خشکی باعث تحریک ساخته شدن گونههای اکسیژن فعال در کلروپلاستهای گیاهی میشود. گونههای اکسیژن فعال نیز سبب پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی و تخریب غشای سلولی میشوند. در این پژوهش، اثر غلظتهای متفاوت سیلیکون بر تنش اکسیداتیو ناشی از خشکی در گیاه رازیانه بررسی شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اصلی تنش خشکی بود که بر اساس آبیاری در ۱۰۰ درصد، ۷۰ درصد و ۴۰ درصد ظرفیت زراعی اعمال گردید و فاکتور فرعی نیز محلول پاشی سیلیکون در پنج سطح (صفر، ۵/۲، ۵، ۵/۷ و ۱۰ میلی مولار) بود. این آزمایش در مزرعه دانشگاه زابل در سال ۱۳۹۳ انجام گرفت. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش معنی دار کلروفیل a و کلروفیل b، کارتنوئیدها، محتوای نسبی آب برگ و فعالیت آنزیم کاتالاز شد. میزان مالون دیآلدئید و نشت الکترولیتها در شرایط خشکی به میزان دو برابر نسبت به شاهد افزایش نشان دادند. محلول پاشی سیلیکون در زمان آبیاری کامل اختلاف معنیداری با تیمار شاهد از نظر صفات مورد بررسی نشان نداد، ولی در شرایط تنش شدید خشکی تیمار ۵/۷ میلیمولار سیلیکون میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، پرولین و قندهای محلول را به ترتیب ۱۸، ۲۵، ۱۴ و ۲۸ درصد افزایش و مالون دیآلدئید و نشت الکترولیتها را به میزان ۳۰ و ۲۸ درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. با توجه به نتایج به دست آمده محلول پاشی غلظتهای ۵ و ۵/۷ میلیمولار سیلیکون توانست با تقویت سیستم آنتی اکسیدان گیاه و افزایش میزان اسمولیتها، توانایی گیاه رازیانه را در پاسخ به تنش خشکی افزایش دهد و اثر محافظتی در برابر پراکسیداسیون لیپیدها (که ناشی از تنش خشکی میباشد) داشته باشد.
مریم جبارزاده، علی تهرانی فر، جعفر امیری، بهرام عابدی،
جلد ۶، شماره ۱۹ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
شوری از تنشهای محیطی است که بر استقرار و رشد گیاهان تاثیر میگذارد. پژوهشها نشان داده است که برخی از تنظیم کنندههای رشد مانند نیتریک اکسید، باعث ایجاد مقاومت در گیاهان نسبت به تنشهای محیطی مانند شوری، گرما، سرما و خشکی می شود. سدیم نیتروپروسید بهعنوان یک ترکیب رها کننده نیتریک اکسید در گیاهان محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی نقش سدیم نیتروپروسید در تحمل به شوری گیاه آهار و تاثیر آن بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی این گیاه بود. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج سطح شوری،۰ (شاهد)، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلیمولار کلرید سدیم و چهار سطح سدیم نیتروپروسید (محلولپاشی برگسارهای)، ۰ (شاهد)، ۲۵/۰، ۵/۰ و ۷۵/۰ میلی مولار با سه تکرار انجام شد. در سطح شوری ۵۰ میلی مولار، میزان کاهش طول ساقه و طول ریشه، بهترتیب ۲۶/۴۱ و۶۳/۲۹ درصد در مقایسه با شاهد بود. در سطح شوری ۵۰ میلی مولار، کاربرد سدیم نیتروپروسید در غلظت ۵/۰ میلی مولار، ظرفیت آنتی اکسیدانی را ۹۳/۱ برابر، میزان گلیسین بتائین را ۹۸/۳ برابر، میزان پرولین را ۱۲/۲ برابر، همچنین فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و گایاکول پراکسیداز را بهترتیب به میزان ۱۵/۵ ، ۶۹/۴ و ۷۸/۲ برابر در مقایسه با شاهد افزایش داد. یافتههای این پژوهش، نشان داد که در شرایط تنش شوری، کاربرد سدیم نیتروپروسید (بهویژه در سطوح شوری کمتر از ۵۰ میلی مولار) میتواند برخی از اثرات منفی ناشی از تنش شوری را در آهار تعدیل نماید.
علی مرادی، رامین پیری،
جلد ۶، شماره ۲۲ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر ریزوباکتریهای محرکهای رشد گیاهی (PGPR) بر جوانهزنی و برخی خصوصیات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک زیره سبز (Cuminum cyminum L.) در شرایط تنش شوری، آزمایشی انجام شد. عوامل آزمایشی شامل پرایمینگ در ۵ سطح (تلقیح بذر با سه سویه PF۲، PF۲۵ و CHA۰ باکتری سودوموناس فلورسنس و یک سویه باسیلوس سابتیلیس، آبنوشی در آب مقطر (به عنوان شاهد پرایمینگ) و سه سطح تنش شوری (پتانسیلهای اسمزی صفر، ۴- و ۸- بار اعمال شده توسط نمک طعام) بودند. تنش شوری درصد جوانهزنی و فعالیت آنزیمهای کاتالاز (CAT) و آسکوربات پراکسیداز (APX) و نیز محتوای پتاسیم (K+) گیاهچه را کاهش و سدیم را افزایش داد. پرایمینگ نه تنها اثرات منفی تنش شوری را بر صفات مورد مطالعه کاهش داد، بلکه منجر به بهبود شاخصهای کیفی بذر در بذرهای تنش دیده و تنش ندیده شد. بیشترین درصد جوانهزنی، فعالیت APX و محتوای K+ در بذرهای تلقیح شده با CHA۰ مشاهده شد. تأثیر این تیمار در شرایط پتانسیل اسمزی ۴- و ۸- بسیار مشهود بود. نتایج نشان دادند که شوری میتواند جوانهزنی زیره سبز را تحت تأثیر قرار دهد و ریزوباکتریهای محرکهای رشد گیاهی میتوانند اثرات منفی تنش شوری را کاهش دهند.
زهره جبارزاده، پروین طالبی،
جلد ۷، شماره ۲۳ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثرات کاربرد خاکی و محلولپاشی برگی اسید هیومیک بر میزان کلروفیل، ماندگاری گل روی گیاه، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی، میزان پرولین، مالون دی آلدئید و پروتئین کل در رزمینیاتور رقم هفت رنگ در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور اسید هیومیک در ۴ غلظت (صفر، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ میلیگرم در لیتر) و نحوه کاربرداسید هیومیک به ۲ شیوه (کاربرد خاکی و محلولپاشی برگی) با ۳ تکرار و ۲ مشاهده انجام شد. نتایج نشان داد که کاربردهای خاکی و محلولپاشی اسید هیومیک باعث افزایش در محتوای کلروفیل، پروتئین کل، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و ماندگاری گل روی گیاه به ترتیب به میزان حدود ۲، ۵، ۳ و ۷۵/۱ برابر نسبت به شاهد شدند. میزان مالون دی آلدئید در تیمارهای خاکی با افزایش غلظت اسید هیومیک افزایش و برعکس در تیمارهای محلولپاشی کاهش یافت. این روند در فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز نیز تکرار شد. فعالیت آنزیم کاتالاز نیز ابتدا در غلظت کم اسید هیومیک افزایش، اما با افزایش غلظت، میزان فعالیت آن کاهش یافت. میزان پروتئین کل در تمامی غلظتهای اسید هیومیک (بهجزء کاربرد خاکی ۵۰۰ میلیگرم در لیتر) نسبت به شاهد افزایش یافت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که هر دو روش محلولپاشی برگی و کاربرد خاکی اسید هیومیک با افزایش میزان فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و محتوای کلروفیل و پروتئین کل در گیاه، باعث افزایش ماندگاری گل روی گیاه شدند.
هما نورا، صالح شهابی وند، احمد آقایی،
جلد ۷، شماره ۲۳ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده: قارچ همزیست Piriformospora indica دارای خصوصیات مفید و منحصر به فردی جهت افزایش رشد و مقاومت گیاهان به تنشهای زیستی و غیر زیستی است. در بررسی حاضر اثر این قارچ اندوفیت بر رشد و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان گیاه دارویی شابیزک مطالعه شد. پس از ایجاد همزیستی، اثر قارچ بر رشد، محتوای پروتئین کل و فعالیت سه آنزیم کاتالاز (۱,۱۱.۱.۶CAT , EC )، آسکوربات پراکسیداز (۱,۱۱.۱.۱۱ EC ، APX) و پراکسیداز (۱,۱۱.۱.۷ EC ، POX) با کمک دستگاه اسپکتروفتومتر تعیین شد. نتایج نشان دهنده اثر افزایشی قارچ P. indica بر رشد و پروتئین کل در ریشه، ساقه و برگ گیاه شابیزک بود. در گیاهان تیمار شده با قارچ، مقدار وزن تر ۸۷/۱ برابر و طول اندام هوایی ۱۱/۲ برابر نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافت. در حضور قارچ، فعالیت هر سه آنزیم آنتیاکسیدان در ساقه و برگ کاهش یافت اما در ریشه گیاه تیمار شده، افزایش فعالیت برای آنزیم کاتالاز به میزان ۲/۲ برابر، آسکوربات پراکسیداز با ۳/۲ برابر و پراکسیداز با ۵/۲ برابر نسبت به گیاه شاهد، مشاهده شد. در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان داد که این قارچ میتواند جهت افزایش زیستتوده و بهعنوان عامل محافظتی زیستی از طریق بالا بردن میزان آنزیمهای آنتیاکسیدان ریشه در گیاه مهم دارویی شابیزک بکار رود.
کوروش دلاور، فائزه قناتی، حسن زارع-مایوان، مهرداد بهمنش،
جلد ۷، شماره ۲۷ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
سیلیکون اگرچه هنوز در زمره عناصری ضروری برای گیاهان قرار نمی گیرد و از آن بیشتر تحت عنوان "شبه ضروری" یاد می شود اما اثرات مفید آن در گیاهان به خوبی شناخته شده است. در پژوهش حاضر اثر غلظت های ۰، ۲/۰، ۱، ۲، ۴ و ۶ میلی مولار سیلیکون بر روی پارامترهای رشدی و فیزیولوژیک گیاهان ۵ هفته ای ذرت در شرایط کشت هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل با کمک تصاویر Heatmaps مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که سیلیکون در غلظت های متوسط (۱ و ۲ میلی مولار) باعث افزایش رشد گیاه و محتوای رنگدانه ای آن می شود و بر این اساس احتمال دارد که افزایش محتوای رنگدانه ای گیاه توسط سیلیکون سبب افزایش رشد گیاه شده باشد. همچنین سیلیکون در این غلظت ها فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان (CAT، SOD و APX) را بالا می برد، اما سبب کاهش محتوای پرولین اندام های هوایی می شود. سیلیکون جذب پتاسیم را در گیاه بالا برده و با توجه به وجود همبستگی مثبت بین محتوای پتاسیم گیاه و میزان بیوماس آن، احتمال می رود که از این طریق نیز در بهبود رشد گیاه ذرت نقش ایفا کند. علاوه بر این سیلیکون ممکن است در تنظیم جذب آهن نیز نقش داشته باشد.
بهروز اسماعیل پور، اکرم رهبری، حمیده فاطمی،
جلد ۸، شماره ۳۰ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
سیلیسیم یکی از عناصر مفید برای گیاهان محسوب می شود، مطالعات جدید نشان داده که این عنصر نقش بسیار مهمی در مقاومت گیاهان به تنش های محیطی از جمله تنش فلزات سنگین دارد. به منظور بررسی اثر سیلیسیم بر افزایش تحمل به آلودگی سرب بر گیاه شوید (Anethum graveolens L) رقم ورامین، آزمایشی در سال ۹۵-۱۳۹۴ به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در ۴ تکرار در گلخانهی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل سرب در چهار سطح (صفر، ۴۰۰، ۶۰۰ و ۱۰۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم خاک) از منبع (Pb(NO۳)۲ و محلولپاشی سیلیسیم در دو سطح صفر و ۱ میلیمولار بود. در این آزمایش صفاتی نظیر ارتفاع بوته، وزن خشک بخش هوایی، تعداد برگ، وزن خشک ریشه، ثبات غشاء و مقدار نسبی آب برگ، رنگیزههای فتوسنتزی شامل کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل، پرولین، کربوهیدرات کل، فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز، غلظت سرب و کلسیم در بخش هوایی گیاه شوید اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که تنش سرب اثر کاهنده معنیداری بر روی شاخصهای رشدی اندازهگیری شده گیاه شوید داشت. بیشترین میزان وزن خشک ریشه، قطر ساقه، مقدار نسبی آب برگ مربوط به تیمار ۱ میلیمولار سیلیسیم در شرایط بدون تنش سرب و بیشترین میزان پرولین، کربوهیدرات کل، فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز مربوط به تیمار ۱ میلیمولار سیلیسیم در سطح ۱۰۰۰ میلیگرم بر کیلو گرم سرب بود. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که برای افزایش شاخصهای رشد محصول شوید در شرایط تنش سرب، میتوان محلولپاشی گیاه شوید با سیلیسیم را توصیه نمود.
روزبه فرهودی، سمر خیامیم،
جلد ۹، شماره ۳۶ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
با توجه به افزایش سطح اراضی شور در ایران و جهان، تولید ارقام تجاری گیاهان زراعی متحمل به این تنش دارای اهمیت به سزایی خواهد بود. لذا این پژوهش به منظور بررسی واکنش جوانهزنی، رشد گیاهچه و مکانیسمهای احتمالی تحمل ارقام تجاری ایرانی چغندرقند تحت تنش شوری در قالب دو آزمایش جداگانه در سال ۱۳۹۵ انجام شد. به منظور بررسی صفات جوانه زنی ارقام شریف، پایا، شکوفا و آریا در سطوح تنش صفر، چهار، هشت، ۱۲ و ۱۶ دسی زیمنس بر متر به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار مقایسه شدند. همچنین این ارقام در آزمایش مشابه ولی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سطوح تنش شوری صفر، چهار، هشت و ۱۲ دسی زیمنس بر متر در گلخانه از نظر صفات فیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند. ارقام شریف و پایا در سطوح شوری ۱۲ و ۱۶ دسی زیمنس بر متر به ترتیب از شرایط جوانهزنی مناسبتری از نظر درصد جوانهزنی و طول دوره لازم برای جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه در مقایسه با ارقام شکوفا و آریا برخوردار بودند. به طوری که درصد جوانهزنی ارقام مذکور در هدایت الکتریکی ۱۶ دسیزیمنس بر متر به ترتیب حدود ۷۰، ۶۰، ۵۰ و ۵۰ درصد بود. همچنین ارقام شریف و پایا در شرایط تنش شوری از فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان، غلظت کلروفیل و محتوای رطوبت نسبی برگ بیشتری در مقایسه با ارقام آریا و شکوفا برخوردار بودند که منجر به بیشتر بودن وزن گیاهچه و پایداری تعداد گیاهچه ارقام شریف و پایا در شرایط تنش شوری در گلخانه شد.
خانی شاکرمی، بهمن زاهدی، عبدالحسین رضایی نژاد، صادق موسوی فرد، محمد حسین عظیمی،
جلد ۹، شماره ۳۶ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
چکیده
گل مریم یکی از گلهای پیازی معطر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری میباشد. به منظور بررسی تأثیر ملاتونین (M) روی برخی از پارامترهای فیزیولوژیکی گل شاخه بریده مریم، پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با ۳ تکرار و ۱۵ شاخه گل در در هر تکرار اجرا شد. ملاتونین (در غلظتهای صفر و ۲۵۰ میکرولیتر در لیتر به مدت چهار ساعت) به صورت پیش تیمار استفاده شد. تیمار ملاتونین مانع کاهش محتوای آب نسبی (RWC)، مانع افزایش نشت الکترولیت (EL) و میزان مالون دی آلدئید (MDA) در بافتها (برگ و گلبرگها) نسبت به تیمار شاهد شد. همچنین ملاتونین باعث افزایش میزان آسکوربات پراکسیداز (APX) و پراکسیداز (POD) در روز ششم نگهداری گلها نسبت به روزهای سوم و صفر شد. فعالیت پراکسیداز در تیمار شاهد و در روزهای سوم و ششم کاهش نشان داد. در حالی که در تیمار ملاتونین فعالیت این آنزیم افزایش یافت. میزان کاتالاز (CAT) بافتها در روز سوم دوره نگهداری افزایش و در روز ششم کاهش نشان داد. با توجه به نتایج به نظر میرسد که ملاتونین احتمالا در کاهش تنشهای اکسیداتیو و کاهش اکسیداسیون لیپیدها کمک کرده و باعث تاخیر در مرحله پیری در گل مریم شود.
واژههای کلیدی: آنزیمهای آنتی اکسیدان، مالون دی آلدئید، محتوای آب نسبی، ملاتونین، نشت یونی.
فرحناز توکلی، محمد رفیعی الحسینی، رودابه راوش، محمود رفیعیان،
جلد ۹، شماره ۳۸ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی محتوای متابولیتهای ثانویه و صفات مورفوفیزیولوژیکی گیاه زعفران تحت تأثیر غلظت ۲ میلیمولار نانو الیسیتور سیلیس، در قالب طرح کاملاً تصادفی در ۵ تکرار در گلخانه اجرا گردید. نتایج نشان داد، بیشترین میزان کروسین، پیکروکروسین، کروستین و سافرانال در تیمار ۲ میلیمولار نانو سیلیس به ترتیب با ۶۵/۲۹، ۶۲/۲۴، ۰۶/۰ و ۰۸/۰ درصد حاصل گردید. بیشترین قدرت مهارکنندگی IC۵۰ مربوط به تیمار ۲ میلیمولار نانو سیلیس بود. بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در تیمار ۲ میلیمولار نانو سیلیس و کمترین در تیمار شاهد مشاهده گردید. بیشترین میزان هیدروژن پراکسید در تیمار ۲ میلیمولار نانو سیلیس با میزان ۸۵/۱۹ (میکرومول بر گرم) مشاهده شد. بیشترین میزان پرولین با ۲۰/۵۷ µmol/g و بیشترین میزان هیدروژن پراکسید با ۵۷/۶۸ درصد در تیمار ۲ میلیمولار نانو سیلیس نشان داده شد. بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل به ترتیب با ۷۸/۹، ۹۱/۲ و ۰۲/۱۳ میلیگرم در گرم در تیمار ۲ میلیمولار نانو سیلیس حاصل گردید. به طور کلی کاربرد نانو سیلیس در افزایش متابولیتهای ثانویه وبهبود خصوصیات بیوشیمیایی گیاه زعفران تأثیرگذار بود که میتواند از نظر اقتصادی حائز اهمیت باشد.
وحیده رحمانی، محسن موحدی دهنوی، علیرضا یدوی، حمیدرضا بلوچی، محمد حمیدیان،
جلد ۹، شماره ۳۹ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
به منظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیک سیاهدانه به سیلیکات کلسیم تحت تنش شوری و خشکی با پتانسیل اسمزی برابر، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج در سال ۱۳۹۷ اجرا شد. فاکتور اول شامل هفت سطح (تنش شوری و خشکی با پتانسیل اسمزی برابر ۴/۲-، ۹/۴- و ۴/۷- بار و تیمار شاهد) بود که در محلول هوگلند اعمال شد. فاکتور دوم شامل سیلیکات کلسیم در دو سطح صفر (شاهد) و ۱ میلیمولار بود. شوری با استفاده از کلرید سدیم (NaCl ) و خشکی با پلی اتیلن گلیکول ۶۰۰۰ اعمال شد. نتایج نشان داد در هر دو سطح سیلیکات کلسیم، تنش شوری و خشکی سبب افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز، میزان مالون دی آلدهید و میزان پرولین و قندهای محلول برگ همچین سبب کاهش محتوای نسبی آب و میزان کلروفیل برگ گردید. کاربرد سیلیکات کلسیم موجب تخفیف اثر تنشهای شوری و خشکی شد، بطوریکه افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز، میزان کلروفیل، میزان پرولین و قند محلول و کاهش میزان مالون دی آلدهید برگ را در پی داشت. در شرایط خشکی نسبت به شوری با پتانسیل اسمزی برابر محتوای آب نسبی کمتر، ولی محتوای پرولین، قندهای محلول، میزان مالوندی آلدهید و فعالیت آنزیم کاتالاز بیشتر بود که نشان میدهد حسایت سیاهدانه از نظر صفات فیزیولوژیک به خشکی بیشتر از شوری میباشد.
پروین سهرابی، مجید رستمی، احمد جوادی،
جلد ۱۱، شماره ۵۱ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر عصاره جلبک دریایی و نانوذرات اکسید روی بر ویژگیهای جوانهزنی بذر گوجهفرنگی در شرایط تنش خشکی، پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کاملاً تصادفی انجام شد. جهت تعیین بهترین غلظت عصاره جلبک دریایی و نانوذرات اکسید روی، آزمونهای مقدماتی جوانهزنی و رشد گیاهچه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی (صفر، ۲- و ۳- بار)، چهار سطح کاربرد نانوذرات اکسید روی و عصاره جلبک دریایی (شاهد، عصاره جلبک دریایی ۴ درصد، نانوذرات اکسید روی ۱۲۰۰ میلیگرم بر لیتر و ترکیب عصاره جلبک دریایی و نانوذرات اکسید روی) بود. نتایج نشان داد که با کاهش پتانسیل آب در بستر کشت بذرهای گوجهفرنگی، درصد جوانهزنی استاندارد، سرعت جوانهزنی بذر، طول و وزن خشک گیاهچه، شاخص طولی و شاخص وزنی قدرت گیاهچه کاهش یافت و میانگین زمان جوانهزنی افزایش پیدا کرد. با تشدید تنش خشکی، میزان تجمع پراکسید هیدروژن افزایش و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز در گیاهچه نیز افزایش یافت. استفاده از عصاره جلبک دریایی و نانوذرات اکسید روی در سطوح مختلف تنش خشکی، باعث کاهش قابلتوجه اثرات منفی این تنش شد. بهنحویکه استفاده از این ترکیبات در سطوح مختلف تنش خشکی باعث افزایش قابلتوجه درصد جوانهزنی استاندارد، سرعت جوانهزنی بذر، طول و وزن خشک گیاهچه، شاخصهای طولی و وزنی قدرت گیاهچه و کاهش میانگین زمان جوانهزنی بذر گردید. همچنین استفاده از عصاره جلبک دریایی و نانوذرات اکسید روی در شرایط تنش خشکی، با افزایش فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز موجب کاهش تجمع پراکسید هیدروژن در گیاهچههای گوجهفرنگی شد. بنابراین میتوان گفت که، در شرایط کم آبی استفاده از نانوذرات روی و جلبک دریایی موجب بهبود جوانه زنی و رشد گیاهچه گوجهفرنگی میگردد.