۵ نتیجه برای آنزیمهای آنتیاکسیدانت
خدیجه بادپا، محسن موحدی دهنوی، علیرضا یدوی،
جلد ۳، شماره ۹ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
آلودگی خاک و آب توسط عناصر سنگین از جمله کادمیوم امروزه به یکی از چالش‌های زیست محیطی و سلامت انسان و گیاه تبدیل شده است. در این راستا استفاده از تنظیم کننده‌های رشد گیاهی از جمله سالیسیلیک اسید جهت تخفیف اثرات سمی کادمیوم به عنوان گزینه‌ای مناسب مطرح می‌باشد. بدین منظور این مطالعه با هدف بررسی برهمکنش نیترات کادمیوم و سالیسیلیک اسید بر فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت، پروتئین محلول برگ و مالون‌دی‌آلدهید گلرنگ (رقم صفه) اجرا گردید. این آزمایش با آرایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی و چهار تکرار اجرا شد. عامل‌های این بخش شامل چهار سطح نیترات کادمیوم (۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰) میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک و عامل دوم محلول پاشی با سالیسیلیک اسید در سه سطح (۰، ۵/۰ و ۱) میلیمولار بود. نتایج نشان داد که برهمکنش نیترات کادمیوم و محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سطح احتمال یک درصد بر صفات پروتئین محلول برگ، آنزیم کاتالاز، پراکسیداز، پلیفنولاکسیداز، سوپراکسید‌دیسموتاز و مالون‌دی‌آلدهید معنی‌دار شد. به این صورت که با بالا رفتن سطح تنش میزان مالون‌دی‌آلدهید، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز، پلیفنولاکسیداز و سوپراکسید‌دیسموتاز افزایش یافتند ولی با محلول پاشی روند معکوس گردید. همچنین سالیسیلیک اسید به عنوان یک آنتی اکسیدانت اثرهای مضر حاصل از تنش را کاهش داد و سبب بهبود خصوصیات فیزیولوژیک گیاه در شرایط تنش شد.
حمیدرضا صادقی پور، فاطمه تمسکنی، مهناز اقدسی، احمد عبدل زاده،
جلد ۵، شماره ۱۵ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده تیوردوکسین‌ها در تنظیم ردوکس بسیاری از فرآیندهای سلولی دخالت دارند. در این مطالعه نقش NADP+- تیوردوکسین ردوکتاز C (NTRC) در کنترل پیری برگ از طریق مطالعه بیوشیمیائی گیاهان آرابیدوپسیس جهش یافته ntrc بررسی شد. گیاه وحشی و دو لاین جهش‌یافته ntrc چهل روزه تحت رژیم روشنائی – تاریکی نرمال یا تاریکی پیوسته به مدت ۶ روز به ترتیب به عنوان تیمار کنترل و پیری قرار گرفتند. پارامترهای رشد، میزان کربوهیدرات‌ها، رنگدانه‌ها و فعالیت برخی آنزیمهای آنتیاکسیدانت بین گیاه وحشی و دو لاین جهش‌یافته ntrc طی پیری القاء شده توسط تاریکی مقایسه شدند. تاریکی منجر به کاهش وزن تر و خشک، محتوی کلروفیل‌ها، کارتنوئیدها، نشاسته و پروتئین‌ها در هر دو گیاه وحشی و جهش‌یافته گردید و تفاوت معنیداری در برهمکنش ژنوتیپ و تیمار برای این پارامترها وجود نداشت. همچنین تاریکی تجمع آنتوسیانین، قندهای کل و غیر‌احیائی را القاء کرد اما تجمع کربوهیدرات‌ها در لاین‌های جهش‌یافته نسبت به وحشی شدیدتر بود؛ در هر صورت تفاوت معنیداری در پاسخ گیاهان وحشی و جهش‌یافته نسبت به تیمار تاریکی وجود نداشت. فعالیت کاتالاز، پراکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز لاین‌های جهش یافته نسبت به گیاهان وحشی به صورت معنی‌دار بالاتر بود. با وجود این‌که تاریکی فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز را کاهش داد، باعث افزایش فعالیت پراکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز به‌ویژه در لاین‌های جهش‌یافته شد. تفاوت معنیداری در مورد هر چهار آنزیم بین گیاهان وحشی و جهش یافته در پاسخ به تاریکی وجود داشت. بهنظر میرسد که جهش ایجاد شده در پروتئین NTRC بطور کلی روند فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت را طی فرآیند پیری تحت تاثیر قرار می‌دهد. نتایج این مطالعه می‌تواند در برنامه‌های اصلاحی آینده برای کنترل فرآیند پیری در جهت بهبود عملکرد گیاهان زراعی مفید باشد.
مهدی صیدی، مریم نوری، علیرضا مطلبی آذر، جابر پناهنده، داوود زارع حقی،
جلد ۹، شماره ۳۶ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
واکنش دوازده هیبرید گوجه¬فرنگی و والدین آنها به تنش خشکی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار و سه سطح تنش (:S۱ ظرفیت زراعی خاک، S۲: ۴۰% رطوبت زراعی و S۳: ۶۰% رطوبت زراعی) مورد ارزیابی قرار گرفت. والدین مورد استفاده شامل:L۲:Kingstone, L۳:Petoearly ،L۱:Bitstoik. ، (S. pimpinellifolium) T۱:LA۱۶۰۷ T۳:LA۲۰۸۰ (S. lycopersicum var. cerasiforme) ،T۴:LA۱۵۷۹ (S. pimpinellifolium) و (S. pimpinellifolium) T۲: LA۲۶۵۶ بودند که به روش لاین در تستر تلاقی داده شدند. آزمایشهای مربوط به تلاقیها و کشت بذر و نشاء در گلخانه و مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ انجام شدند. صفات مورد مطالعه شامل پرولین، مالون دی آلدئید، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز، محتوای نسبی آب، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل، نشت یونی، عملکرد کل، عملکرد بالقوه و عملکرد تک بوته بودند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تنش کم آبی اثر معنیداری روی تمام صفات مورد بررسی داشت. افزایش میزان پرولین و مالون دی آلدئید در تمامی ژنوتیپها در اثر افزایش سطح تنش کم آبی مشاهده شد. بیشترین میزان پرولین در تنش سطح ۶۰ درصد (۹۳/۳۱ میکرومول بر گرم وزنتر) در هیبرید Petoearly× LA۲۰۸۰ مشاهده شد. با افزایش تنش کم آبی، محتوای نسبی آب، عملکرد کل، عملکرد بالقوه، عملکرد تک بوته، کلروفیلa، b و کل، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز کاهش و پرولین، نشت یونی و پراکسیداز افزایش نشان دادند. در تنش سطح ۶۰ درصد بیشترین عملکرد کل (۷۴/۱۵ تن در هکتار) مربوط به هیبرید LA۲۶۵۶×Petoearly، لاین Petoearly (۱۹ تن در هکتار) و تستر LA۱۵۷۹ (۳۲ تن در هکتار) بود.
نساء قره‌باغلی، علی سپهری،
جلد ۱۱، شماره ۵۰ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
سلنیوم و سولفید هیدروژن با بهبود سیستم دفاع اکسیدانتی می‌توانند اثرات نامطلوب تنش اکسیداتیو در گیاهان را تخفیف دهند. بهمنظور بهبود دفاع اکسیدانتی در ریشه گیاه سیر تحت تنش سرب و شوری با استفاده از سلنیوم و سولفید هیدروژن، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار‌های آزمایش شامل سه سطح صفر، ۲۵ و ۷۵ میلیمولار کلرید سدیم و سه غلظت صفر، ۵-۱۰ و ۳-۱۰ مولار نیترات سرب و تخفیف‌دهندهای تنش شامل سلنیوم با غلظت ۵ میلی‌گرم در لیتر سلنات سدیم، سولفید هیدروژن با غلظت ۲۰۰ میکرومولار هیدروژن سولفید سدیم بود. نتایج نشان داد با افزایش غلظت شوری و سرب کاهش معنیداری در طول و وزن خشک ریشه مشاهده شد. در تیمار ۵-۱۰ مولار سرب تحت شوری ۷۵ میلیمولار، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز بهترتیب ۴۴/۴، ۷۶/۱۱ و ۴۷/۱۰ درصد نسبت به تنش مذکور در حالت بدون سرب و ۷۵ میلیمولار شوری با کاربرد سلنیوم بهبود یافت. بهطورکلی سلنات سدیم و هیدروژن سولفید سدیم سبب کاهش جذب سرب در بافت ریشه و افزایش طول و وزن خشک ریشه تحت تنش شوری در غلظت سرب ۵-۱۰ مولار شدند ولی در غلظت ۳-۱۰ مولار سرب این اثر ملاحظه نشد. نتایج کلی نشان داد تأثیر سلنیوم نسبت به سولفید هیدروژن طی تنش شوری در کاهش اثرات منفی سرب مشهودتر است. بهنظر میرسد تخفیفدهنده سلنیوم از طریق کاهش جذب سرب و افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانتی گیاه سبب بهبود پارامترهای رشدی ریشه سیر تحت تنش شوری در غلظت‌های پایین سرب میشود.
هدی سادات کیانی، منیژه سبکدست نودهی،
جلد ۱۳، شماره ۵۹ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
در مطالعه حاضر، تأثیر محلولپاشی برگی استریگلاکتون بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه آویشن دنایی، تحت تنش خشکی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج مورد بررسی قرار گرفتند. گیاهان تحت تنش خشکی کاهش قابل‌توجهی در رشد و نمو نشان دادند که توسط ویژگی‌های رشد اندام هوایی و رنگ‌دانه‌های فتوسنتزی مشهود است. تنش خشکی منجر به افزایش شدید پراکسید هیدروژن (۲۱۲%) و مالون دی‌آلدیئد (۱۵۱%) شد که این تغییرات قویاً با تأخیر رشد مرتبط می‌باشند. کاربرد استریگولاکتون با بهبود روابط آب و میزان کلروفیل سبب بهبود ویژگی‌های رشدی گیاه شد. بیشترین مقدار فنل کل ( mg GA.g-۱ DW۵۶/۴۹)، فلاونوئید ( mg Q.g-۱ DW۹۶/۲۴)، پرولین (μmol g−۱ ۴/۷۴)، فعالیت آنزیم کاتالاز (unit mg-۱protein ۵/۴۴)، سوپراکسید دیسموتاز ( unit mg-۱ protein۲۶/۲۴)، پراکسیداز ( unit mg-۱ protein۹/۲۶)، میزان اسانس (۴۸/۰ درصد حجمی/ وزنی) و بیشترین میزان تیمول (۹۳/۱%) در محلولپاشی ۱۰ میکرومولار استریگولاکتون تحت شرایط کم آبیاری ۳۰ درصد ظرفیت زراعی آویشن دنایی به دست آمد .در مجموع استریگولاکتون با کاهش اثرات منفی تنش خشکی بر متابولیت‌های ثانویه (فنل و فلاونوئید) و تنظیم‌کننده‌های اسمزی (پرولین) و افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی که هموستاز گونه‌های فعال اکسیژن را تنظیم می‌کنند، سبب افزایش تحمل به تنش خشکی در گیاهچه‌های آویشن شد. با توجه به دانش ما، این اولین مطالعه در مورد نقش استریگولاکتون بر مکانیسم تحمل به تنش خشکی در آویشن است و کاربرد این محرک زیستی می‌تواند سبب افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه آویشن دنایی گردد و گامی موثر در تحقق اهداف کشاورزی پایدار است.
