این تحقیق به منظور بررسی اثر غلظت‌های مختلف اسیدجیبرلیک، بنزیل‌آدنین و اتانول بر رشد و گلدهی شیپوری انجام شد. این تحقیق در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با ۱۲ تیمار، شامل محلول‌پاشی غلظت‌های اسیدجیبرلیک (۵۰۰،۲۵۰،۱۰۰ و ۱۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر)، بنزیل‌آدنین (۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ میلی‌گرم در لیتر) و اتانول (۲۰، ۴۰ و ۶۰ درصد حجمی) و شاهد (آب مقطر) ارزیابی شدند. بیشترین ارتفاع شاخه گل‌بریده و عمر گلدانی در تیمار ۱۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر اسیدجیبرلیک مشاهده شد. بیشترین طول و قطر اسپات و ارتفاع بوته در تیمار ۵۰۰ میلی‌گرم اسیدجیبرلیک مشاهده شد. بیشترین میزان طول همپوشانی اسپات، طول و عرض برگ در تیمار ۷۵۰ میلی‌گرم اسیدجیبرلیک مشاهده شد. تیمار اتانول ۲۰% تاثیر بسزایی در طول اسپات، طول همپوشانی اسپات، اسپادیکس، طول برگ، تعداد برگ، کلروفیل کل، کارتنوئید و کلروفیل a داشت. محلول‌پاشی سطوح مختلف اتانول توانست در صفات رویشی و فیزیولوژیک تاثیر بسزایی داشته باشد. سطوح مختلف بنزیل‌آدنین تاثیر معنی‌داری بر صفات کمی و کیفی در شیپوری نشان نداند. بنابراین با توجه به اثر مثبت اتانول و اسیدجیبرلیک در افزایش رشد رویشی و شاخصه‌های فیزیولوژیک در شیپوری، استفاده از آن‌ها توصیه می‌شود.
