راضیه معینی، مهرناز محمودی زرندی،
جلد ۱۳، شماره ۵۹ - ( جلد ۱۳، شماره ۵۹، فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۳ )
چکیده
در این پژوهش اثرات تنش خشکی و پاکلوبوترازول بر گیاه شوید مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه انجام شد. برخی از صفات رشدی و بیوشیمیایی گیاه شوید تحت تنش خشکی( بر پایه میزان آبیاری) در سه سطح ۷۰، ۵۰ و ۳۰ درصد ظرفیت زراعی و تیمار با پاکلوبوترازول در دو سطح ۴۰ و ۲۰ میلی‌گرم در لیتر بررسی گردید. نتایج نشان داد تنش خشکی، وزن تر و خشک و طول ساقه، وزن تر و خشک و طول ریشه، میزان رنگیزههای فتوسنتزی و پروتئین را به طور معنیداری کاهش و در مقابل میزان قندهای احیاءکننده، پرولین و فعالیت کاتالاز را افزایش میدهد. اگر چه در نمونههای تیمارشده با پاکلوبوترازول نیز کاهش معنیداری در وزن تر وخشک و طول ساقه مشاهده شد اما تیمار با پاکلوبوترازول، پارامترهای رشد ریشه، میزان رنگیزهها و پروتئینها را در مقایسه با گیاهان تحت تنشی که با پاکلوبوترازول تیمار نشده بودند به طور معنیداری افزایش داد. در گیاهان تیمارشده با پاکلوبوترازول مقدار قندها و پرولین و فعالیت کاتالاز نسبت به گیاهانی که با پاکلوبوترازول تیمار نشده بودند و شاهد به طور معنیداری بیشتر بود (در سطح ۰۵/۰ P ≤). علاوهبراین الگوی بیان پروتئینها نیز تفاوت داشت. تجزیه SDS-PAGE یک پروتئین با وزن مولکولی ۱۱ کیلودالتون را در شرایط تنش شدید و تیمار با غلظت mg/L ۴۰ پاکلوبوترازول نشان داد. احتمالاً این پروتئین نقشی اساسی در مقاومت شوید به کم آبی و اثر پاکلوبوترازول در تعدیل تنش دارد.
