جستجو در مقالات منتشر شده


۷ نتیجه برای قهرمانی

عاطفه پایز ، فائزه قناتی٭، مهرداد بهمنش، پرویز عبدالمالکی ، مینا قهرمانی‌نژاد،
جلد ۲، شماره ۳ - ( جلد ۲، شماره۳ سال ۱۳۹۲ ۱۳۹۲ )
چکیده

۱ ۱*دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران (تاریخ دریافت مقاله: ۱۳/۱۰/۱۳۹۱ ؛ تاریخ پذیرش نهایی: ۱۴/۰۲/۱۳۹۲) چکیده: مطالعات زیادی نشان داده‌اند که میدان مغناطیسی می‌تواند روی موجودات زنده تأثیر بگذارد. با این وجود مکانیسم دقیق این تأثیر‌ها هنوز نامشخص است. یک توصیف ممکن برای اثرات متعدد میدان مغناطیسی روی موجودات زنده، تنش اکسیداتیو ناشی از افزایش تولید گونه‌های فعال اکسیژن است که با میانجی‌گری آهن انجام می‌گیرد. در این مطالعه اثر میدان‌های مغناطیسی ایستا (۳۰ میلی‌تسلا) و متناوب (۱۰ کیلو‌هرتز) بر رشد طولی، فعالیت سامانه آنتی اکسیدان، تمامیت غشا و میزان کلسیم و آهن کل در مرحله رویشی گیاه گندم (Triticum aestivum L.) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مقایسه با گیاهان شاهد، میدان مغناطیسی باعث افزایش فعالیت سامانه آنتی اکسیدان, حفظ تمامیت غشا و تغییر معنی‌دار یون‌های کلسیم و آهن در گیاه گندم می شود که این تغییرات بستگی به عوامل زیادی دارد که نوع میدان مغناطیسی و اندام مورد مطالعه از جمله آنها می‌باشد.
نگار حیدریان، طاهر برزگر، زهرا قهرمانی، جعفر نیکبخت،
جلد ۷، شماره ۲۶ - ( جلد ۷ شماره ۲۵ ۱۳۹۷ )
چکیده

به منظور بررسی اثر تنش کم‌آبی بر عملکرد و ویژگی‌های فیزیولوژیکی برخی از توده‌های خربزه ایرانی، آزمایشی به صورت کرت‌‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال ۱۳۹۴ اجرا گردید. تیمار‌های آزمایشی شامل هفت توده خربزه (قلم‌قاش، روشی، زرکه، قبادلو، ریش‌بابا، گرکه، کالیار) و سه سطح آبیاری (۴۰، ۷۰ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه) بود. در این آزمایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی، هدایت روزنه­ای، محتوای پرولین، محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء سلولی، پراکسید هیدروژن و مالون دی­آلدئید اندازه‌گیری شدند .نتایج نشان داد که تنش کم‌آبی باعث کاهش شاخص پایداری غشاء سلولی، محتوای نسبی آب برگ، هدایت روزنه­ای و عملکرد در همه توده‌ها گردید. بیش‌ترین محتوای پرولین در توده گرکه، بالاترین فعالیت آنزیم‏های کاتالاز و پراکسیداز به ترتیب در توده‌های زرکه و قبادلو در شرایط کم‌آبیاری ۴۰ درصد مشاهده شد. مقدار پراکسید هیدروژن و مالون دی­آلدئید در شرایط تنش کم‌آبی به‌طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. اثر متقابل تنش کم‌آبی بر فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز، محتوای پرولین، پراکسید هیدروژن و عملکرد معنی‌دار بود. با توجه به نتایج، بیش‌ترین و کم‌ترین درصد کاهش عملکرد به ترتیب در توده زرکه (۱۷/۶۵ درصد) و ریش‌بابا (۱۶/۴۱ درصد) در آبیاری ۴۰ درصد نسبت به آبیاری معمولی مشاهده شد که به ترتیب حساس‌ترین و متحمل‌ترین توده از لحاظ این صفت به تنش کم‌آبی بودند.


طاهر برزگر، زهرا اصفهانی، زهرا قهرمانی، جعفر نیکبخت،
جلد ۸، شماره ۲۹ - ( جلد ۸ شماره ۲۹ ۱۳۹۸ )
چکیده

به‌منظور بررسی پاسخ­های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گوجه­فرنگی رقم ریوگرند به کاربرد مگافول تحت تنش کم­آبی، آزمایشی بصورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۳ تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۳ سطح آبیاری (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه) و ۴ سطح مگافول (۰، ۱/۰، ۲/۰ و ۳/۰ درصد) بود. نتایج نشان داد تنش کم­آبی به‌طور معنی­داری محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل و هدایت روزنه­ای را کاهش داد و باعث افزایش فعالیت آنزیم­های کاتالاز و پراکسیداز، نشت یونی و مقدار پرولین گردید. کاربرد برگی مگافول، محتوای کلروفیل و پرولین برگ، محتوای نسبی آب برگ، هدایت روزنه­ای و فعالیت آنزیم­های کاتالاز و پراکسیداز را تحت شرایط تنش کم­آبی و آبیاری نرمال افزایش داد و باعث کاهش میزان نشت یونی گردید و بیشترین تاثیر را تیمار ۲/۰ درصد مگافول داشت. حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز (۰۸۷/۰ µmol H۲O۲ g FW min) در گیاهان محلول­پاشی شده با مگافول ۲/۰ درصد تحت شرایط تنش کم­آبیاری ۵۰ درصد حاصل شد. با توجه به نتایج کاربرد ماده زیست محرک برای گیاه گوجه­فرنگی تحت شرایط آبیاری نرمال و کم­آبیاری پیشنهاد می­گردد


زهرا قهرمانی، سمانه محمدی، طاهر برزگر،
جلد ۸، شماره ۳۲ - ( جلد ۸، شماره ۳۲، ۱۳۹۸ ۱۳۹۸ )
چکیده

 به منظور بررسی تاثیر تنظیم­کننده رشد گیاهی پاکلوبوترازول و هیدروژن پراکسید بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه خربزه خاتونی آزمایشی به­صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سه تکرار اجرا شد. تیمار­های آزمایشی شامل هرس (شاهد)، تراش بوته و محلول­پاشی هیدروژن پراکسید در سه سطح (۵/۲، ۵ و ۵/۷ میلی­مولار) و پاکلوبوترازول در سه سطح (۱۰، ۲۰ و ۳۰ میلی­گرم در لیتر) بود که در دو مرحله چهار تا شش برگی و تشکیل میوه اعمال شد. نتایج نشان داد که محلول­پاشی برگی هیدروژن پراکسید موجب افزایش میزان مواد جامد محلول شد. تیمار تراش اثر معنی­داری بر خصوصیات رویشی و کیفیت میوه نداشت اما موجب افزایش عملکرد نسبت به گیاهان شاهد گردید. محلول­پاشی پاکلوبوترازول موجب کاهش رشد و افزایش عملکرد و مواد جامد محلول میوه گردید. با توجه به اینکه بیش­ترین وزن تک میوه، عملکرد و مواد جامد محلول میوه با کاربرد غلظت ۱۰ میلی­گرم در لیتر پاکلوبوترازول در مرحله چهار تا شش برگی به دست آمد و کم­ترین طول بوته نیز در این غلظت مشاهده شد می­توان محلول­پاشی ۱۰ میلی­گرم در لیتر پاکلوبوترازول در مرحله چهار تا شش برگی را روشی جایگزین برای عمل تراش بوته­ها که یک روش وقت گیر و پر هزینه برای کشاورزان است، پیشنهاد کرد. استفاده از غلظت ۵/۷ میلی­مولار هیدروژن­پراکسید موجب افزایش چشمگیر میزان مواد جامد محلول و ساکارز نسبت به شاهد شده که استفاده از این غلظت برای بهبود کیفیت میوه خربزه توصیه می­شود.

 
آرزو خانی، طاهر برزگر، زهرا قهرمانی، جعفر نیکبخت،
جلد ۸، شماره ۳۳ - ( جلد ۸، شماره ۳۳ ، ۱۳۹۸ ۱۳۹۸ )
چکیده

به­منظور بررسی اثر محلول­پاشی لاکتات کلسیم بر رشد، عملکرد، کارایی مصرف آب و کیفیت کاهوی رقم نیو رد فایر (New Red Fire) تحت شرایط تنش کم­آبی آزمایشی به­صورت کرت‌‌های خرد­شده در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال ۱۳۹۶ اجرا شد. تیمار‌های آزمایشی شامل سه سطح لاکتات کلسیم (صفر، ۷۵/۰ و ۵/۱ گرم در لیتر) و سه سطح آبیاری (۷۰، ۸۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه) بود. نتایج نشان داد که تنش کم­آبی به­طور معنی­داری رشد و عملکرد بوته را کاهش داد. کمترین مقدار عملکرد (Kg ha ۲/۹۶۴۴)، کلروفیل کل (mg gFW ۵۱/۰)، ویتامین ث (mg. ۱۰۰gFW ۴۸/۴۴) و اسید قابل تیتراسیون (۵۵/۱۹ درصد) و بیشترین مقدار کارتنوئید (mg ۲۵۱/۰)، آنتوسیانین (μmol g ۵۶/۲۶) و کارایی مصرف آب (kg m ۳۷/۱۵) در تنش کم­آبیاری ۷۰ درصد حاصل شد. تیمار آبیاری اثر معنی­داری بر محتوای مواد جامد محلول برگ نداشت. کاربرد لاکتات کلسیم به­طور معنی­داری میزان کلروفیل کل، کارتنوئید، ویتامین ث، اسید قابل تیتراسیون، آنتوسیانین، عملکرد و کارایی مصرف آب را افزایش داد. بیشترین عملکرد بوته (Kg ha ۷۷/۱۳۷۱۰) و محتوای ویتامین ث (mg. ۱۰۰ gFW ۰۵/۴۸) و کلروفیل کل (mg gFW ۶۴/۰) با کاربرد لاکتات کلسیم ۵/۱ گرم در لیتر تحت شرایط آبیاری ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه حاصل شد. همچنین اثرات متقابل تیمارها بر میزان اسید کل و مواد جامد محلول کل تأثیر معنی­داری نداشت. با توجه به نتایج، کاربرد لاکتات کلسیم ۵/۱ گرم در لیتر جهت بهبود عملکرد، کارایی مصرف آب و کیفیت کاهودر شرایط آبیاری نرمال و کم­آبی پیشنهاد می شود.
فریبا ساعدی، طاهر برزگر، زهرا قهرمانی، جعفر نیکبخت،
جلد ۱۱، شماره ۴۸ - ( جلد ۱۱ شماره ۴۸- خرداد و تیر ۱۴۰۱ ۱۴۰۱ )
چکیده

امروزه جهت افزایش رشد و عملکرد گیاهان از کودهای زیستی جلبکی استفاده می­شود. به­منظور مطالعه تأثیر جلبک­های قرمز دریایی بر صفات رشدی و فیزیولوژیکی خیار آب­پران، این پژوهش به­صورت کرت­های خرد­شده بر پایه طرح بلوک­های کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۸ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه ژنوتیپ خیار آب­پران ((I) ایرانی، (S) اسپانیایی و (B) بریتانیایی) به­عنوان عامل اصلی و تیمار محلول­پاشی عصاره جلبک قرمز دریایی در سه سطح شامل عصاره جلبکی اکانتوفورا (:A غلظت ۲ لیتر در هکتار)، عصاره جلبکی گراسیلاریا (G: غلظت ۲ لیتر در هکتار) و عصاره جلبکی ترکیبی ۵۰:۵۰ از هر دو جلبک (AG: غلظت ۲ لیتر در هکتار) و محلول­پاشی با آب­مقطر به­عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد که هر سه سطح عصاره جلبکی سبب افزایش شاخص­های رشدی و فیزیولوژیکی هر سه ژنوتیپ خیار آب­پران شدند. بیشترین طول بوته (۸۸/۵۵ سانتی­متر)، تعداد شاخه جانبی (۹۴/۱۲) و سطح برگ (۲۲/۳۱۲ سانتی­متر مربع) با کاربرد عصاره جلبک ترکیبی در ژنوتیپ ایرانی حاصل شد. حداکثر مقدار کلروفیل کل به­ترتیب در ژنوتیپ اسپانیایی (۱۵/۲۶ میلی­گرم بر گرم وزن تر) و ایرانی (۲۵ میلی­گرم بر گرم وزن تر) با کاربرد عصاره جلبک ترکیبی بدست آمد. همچنین بیشترین مقدار آلکالوئید کل و ظرفیت آنتی­اکسیدانی در میوه­های ژنوتیپ بریتانیایی مشاهد شد. در کل محلول­پاشی عصاره ترکیبی دو جلبک بیشترین تأثیر را بر رشد، تعداد میوه و شاخص­های بیوشیمیایی میوه داشت، بنابراین، کاربرد ترکیبی عصاره جلبک­های دریایی قرمز برای بهبود شاخص­های رشدی و فیزیولوژیکی میوه خیار آب­پران می­تواند پیشنهاد شود.
سید امیر حسین موسوی، طاهر برزگر، فاطمه نکونام، زهرا قهرمانی، آرزو خانی،
جلد ۱۲، شماره ۵۴ - ( جلد۱۲، شماره ۵۴، خرداد و تیر ۱۴۰۲ )
چکیده

به منظور بررسی اثر اسید هیومیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی، فعالیت آنتی­اکسیدانی و عملکرد فیسالیس (Physalis peruviana L.) تحت شرایط کم­آبیاری، آزمایشی به صورت کرت‌‌های خرد­شده در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال ۱۴۰۰ اجرا شد. تیمار‌های آزمایشی شامل سه سطح آبیاری (۱۰۰، ۸۰ و ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه) و سه سطح اسید هیومیک (صفر، ۵/۱ و ۳ کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج نشان داد که تنش کم­آبیاری به­طور معنی­داری عملکرد میوه را کاهش داد. کاربرد خاکی اسید هیومیک به­طور معنی­داری محتوای نسبی آب برگ، ظرفیت آنتی­اکسیدانی و عملکرد گیاه را تحت شرایط آبیاری نرمال و کم آبیاری افزایش و میزان نشت یونی برگ را کاهش داد. بیشترین مقدار فنل کل (mg gFW ۱/۱۸)، فلاونوئید کل (mg gFW ۴۷/۰)، فعالیت آنتی­اکسیدانی (۰۶/۹۰ درصد)، پرولین (mg gFW ۹۱/۵) و فعالیت آنزیم­های کاتالاز (μmol H۲O۲ gFW min ۸۱/۰) و پراکسیداز (units g FW min ۹۲/۱) با کاربرد خاکی ۳ کیلوگرم در هکتار اسید هیومیک تحت شرایط کم­آبیاری ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه فیسالیس به­دست آمد. حداکثر عملکرد میوه ( kg ha۳/۴۷۹۳) در گیاهان تیمار­شده با هیومیک اسید ۳ کیلوگرم در هکتار در شرایط آبیاری ۱۰۰ درصد مشاهده شد. با توجه به نتایج، کاربرد اسید هیومیک ۳ کیلوگرم در هکتار جهت بهبود ظرفیت آنتی­اکسیدانی و عملکرد میوه فیسالیس تحت شرایط آبیاری نرمال و کم­آبیاری پیشنهاد می­شود.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb