فرآیند و کارکرد گیاهی

در این مطالعه به منظور بررسی اثر پرولین و اسید سالیسیلیک بر محتوای گلیکوزیدهای استویول و ترکیبات فنلی گیاه استویا در منطقه زنجان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرولین در سه سطح (، ۲ میلی­مولار) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (۰، ۶/۰ میلی­مولار) بودند فنل و فلاونوئید کل تأثیر مثبت داشته و موجب افزایش آنها شد و تیمار پرولین تنها گلیکوزیدهای استویوزاید و ربادیوزاید A، فنل و فلاونوئید کل را افزایش داد. اثرات متقابل تیمارها نیز استویوزاید و ربادیوزاید A، C و فنل کل را افزایش داد. بالاترین میزان گلیکوزیدهای استویوزاید (۳۲/۶۰)، ربادیوزاید A (۱۴/۲۴) و فنل کل (۹۴/۱۹) میلی­گرم در گرم برگ خشک در تیمار ۱ میلی­مولار پرولین به همراه ۶/۰ میلی­مولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد و بیشترین میزان فلاونوئید کل (۰۲/۱۰) میلی­گرم در گرم برگ خشک در تیمار۶/۰ میلی­مولار اسید سالیسیلیک ثبت شد و کمترین مقدار استویوزاید، ربادیوزاید A، فنل و فلاونوئید کل مربوط به تیمار شاهد بود. در مجموع از نتایج بدست آمده می­توان استنباط نمود که تیمار با پرولین و اسید سالیسیلیک با تأثیر بر فرآیندهای متابولیکی در افزایش تولید گلیکوزیدهای استویول و ترکیبات فنلی استویا مؤثر بود.