سارا علی نیان جوزدانی، محمد رفیعی الحسینی، جمشید رزمجو، بابک بحرینی نژاد،
جلد ۹، شماره ۳۸ - ( جلد ۹ شماره ۳۸- مهر و آبان ۱۳۹۹ )
چکیده
تنش شوری یکی از عمدهترین موانع در تولید موفق محصولات کشاورزی است. ترکیبات هورمونی مانند اسید سالیسیلیک به عنوان تنظیمکننده رشد گیاهی میتواند اثرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی متفاوتی در گیاهان تحت تنش شوری ایفا کند. در پژوهش حاضر اثر غلظتها مختلف کلرید سدیم (۲، ۶ و ۱۰ دسیزیمنس بر متر) و محلولپاشی اسید سالیسیلیک (صفر، ۲۵/۰ و ۵/۰ میلیمولار) بر محتوای نسبی آب برگ، پرولین، آنتوسیانین، فنل، فلاونوئید و ماده خشک ریشه و اندام هوایی در طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. زمانی که گیاهان به ارتفاع ۱۰ سانتیمتری رسیدند، محلولپاشی ۲ مرتبه و با فاصله زمانی ۷ روز انجام شد و بعد از آن تیمار شوری آغاز گردید. نتایج نشان داد تیمارهای شوری باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ و ماده خشک اندام هوایی و ریشه شدند، در حالی که کاربرد اسید سالیسیلیک باعث افزایش این صفات تحت شرایط تنش شوری شد. محلولپاشی اسید سالیسیلیک منجر به افزایش پرولین و آنتوسیانین برگ به ویژه در سطح ۶ دسیزیمنس بر متر شوری شد. تنش شوری شدید و اسید سالیسیلیک در سطح ۲۵/۰ میلیمولار مقدار فنل برگ و ریشه را به ترتیب ۱۳ و ۱۷ درصد افزایش دادند. بیشترین افزایش فلاونوئید برگ و ریشه برابر ۶۶ و ۸۹ درصد در تنش شوری شدید با کاربرد ۵/۰ میلیمولار اسید سالیسیلیک بود. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد با استفاده از غلظت ۲۵/۰ میلیمولار اسید سالیسیلیک میتوان اثرات منفی تنش شوری به ویژه در سطح ۶ دسیزیمنس بر متر کلرید سدیم در گیاه گل راعی را کاهش داد و به علاوه موجب افزایش مقاومت این گیاه شد.
