۴ نتیجه برای احمدپور
الهه احمدپور دهکردی، محمود رضا تدین،
جلد ۴، شماره ۱۲ - ( جلد ۴، شماره ۱۲، تابستان ۱۳۹۴ )
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر پساب شهری، کمپوست بستر، کود گوسفندی و کود شیمیایی بر ویژگیهای فیزیولوژیک و رشد چغندر قند، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۲ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد به اجرا درآمد. عامل اصلی شامل سه مرحله آبیاری با پساب شهری در مرحله ۲ تا ۴ برگی چغندر قند ۲- آبیاری با پساب شهری در مرحله ۸ تا ۱۲ برگی چغندر قند، ۳- آبیاری با آب معمولی (شاهد) و عامل فرعی آزمایش شامل چهار تیمار: کود گوسفندی، کمپوست بستر قارچ، کود شیمیایی و بدون کود (شاهد) بود. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص سطح برگ در ۸۵ روز پس از کاشت از تیمار کود گوسفندی معادل ۸۴/۴ به‌دست آمد. همچنین سرعت رشد محصول، نسبت وزن خشک اندام هوایی به ریشه و وزن زیست توده در تیمار کود گوسفندی در مقایسه با سایر تیمارهای کودی بیشتر بود. از طرفی استفاده از پساب شهری سبب افزایش شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت جذب خالص چغندر قند در مقایسه با آب معمولی گردید. همچنین بیشترین شاخص برداشت و راندمان استحصال شکر از تیمار آبیاری با آب معمولی به‌دست آمد.
راهله احمدپور، سعید رضا حسین زاده، نظام آرمند،
جلد ۵، شماره ۱۷ - ( جلد ۵، شماره ۱۷، پاییز ۱۳۹۵ ۱۳۹۵ )
چکیده
کمبود آب قابل دسترس، عامل اصلی محدود‌کننده رشد و تولید محصول در مناطق خشک می‌باشد. مطالعات نشان می‌دهند که محلول پاشی برگ با متانول در گیاهان ۳ کربنه نقش موثری در تحمل به تنش کمبود آب در این گیاهان دارد. در این راستا به منظور بررسی اثر متانول بر ویژگیهای فتوسنتزی، فلورسانس کلروفیل و محتوای کلروفیل گیاه عدس تحت تنش کمآبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. عامل محلول پاشی متانول با ۵ سطح، شاهد (بدون محلول پاشی)، ۵، ۱۵، ۲۵ و ۳۵ درصد حجمی بود. محلول پاشی متانول ۳ بار در طول فصل رشد گیاه (گیاهچهای، گلدهی و غلافدهی) و با فواصل ۱۰ روز انجام شد. عامل کمآبی نیز شامل تنش کمآبی شدید (۲۵ درصد ظرفیت زراعی)، تنش کمآبی ملایم (۷۵ درصد ظرفیت زراعی) و بدون تنش (۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی) اعمال شد. مقایسه میانگین برهمکنش متانول و تنش‌خشکی نشان داد که در شرایط بدون تنش خشکی، سطوح متانول در هر ۳ مرحله گیاهچهای، گلدهی و غلافدهی منجر به افزایش معنیدار تمامی صفات مورد بررسی به جز تعرق نسبت به سطح شاهد شد. محلول پاشی متانول در هر ۳ مرحله منجر به کاهش معنیدار تعرق در تیمار بدون تنش خشکی در مقایسه با سطح شاهد شد. در مرحله گیاهچهای در تیمار تنش خشکی ملایم و شدید، متانول تأثیر معنیداری بر صفات فتوسنتزی داشت، اما در مراحل گلدهی و غلافدهی کاربرد متانول در شرایط تنش ملایم و شدید به جز برخی صفات نتوانست اثرات منفی ناشی از تنش آبی را کاهش دهد.
راهله احمدپور، سعید رضا حسین زاده، نظام آرمند، سمیه چاشیانی،
جلد ۷، شماره ۲۷ - ( جلد ۷ شماره ۲۷ ۱۳۹۷ )
چکیده
یحیی سلاح ورزی، مریم کمالی، حمید احمدپور میر،
جلد ۹، شماره ۳۸ - ( جلد ۹ شماره ۳۸- مهر و آبان ۱۳۹۹ )
چکیده
تنش‌های گوناگون محیطی از مهم‌ترین علل ایجاد مشکلات متعدد در تولیدات کشاورزی می‌باشند و تنش خشکی یکی از این تنش‌ها است. با توجه به نقش نانو ذرات در بهبود عملکرد و مقاومت بیشتر گیاهان به تنش های محیطی این آزمایش روی گل محمدی (Rosa damascena) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه‌های علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در بهار و تابستان ۱۳۹۷ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ۲ رژیم آبیاری ( هر سه روز (شاهد)، و شش روز) و پنج سطح تیتانیوم (۰ (شاهد، عدم استفاده از تیتانیوم)، ۱۵ پی‌پی‌ام دیاکسیدتیتانیوم، ۳۰ پی‌پی‌ام دیاکسیدتیتانیوم، ۱۵ پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم، ۳۰ پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم) بود. نتایج نشان داد اگرچه برهمکنش دو تیمار رژیم‌های آبیاری و دیاکسیدتیتانیوم بر هیچ یک از صفات مورفولوژیک اندازه گیری شده معنیدار نشد اثر ساده رژیم‌های آبیاری بر وزن خشک ریشه در سطح احتمال ۵% و بر وزن خشک گل، تعداد گل و قطر ساقه در سطح احتمال ۱% اثر معنی دار داشت. به این ترتیب سطح ۱۵ پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم با ۲۳/۰ % بیشترین عملکرد اسانس را داشت. نشت الکترولیت سلول‌های برگی در تیمار ۳ روز دور آبیاری ۴۹% و در تیمار ۶ روز دور آبیاری ۹/۵۸ % مشاهده شد. بیشترین مقدار نشت الکترولیت در بین تیمارهای تیتانیوم در تیمار عدم محلول پاشی با تیتانیوم به میزان ۶۸% و پس از آن در تیمار ۳۰ پی‌پی‌ام دیاکسیدتیتانیوم به میزان ۹/۶۲ % بود. افزایش فاصله بین آبیاری‌ها منجر به افزایش فنل کل و کاهش هدایت روزنه‌ای شد. به طوریکه با افزایش فاصله آبیاری از ۳ به ۶ روز مقدار فنل کل ۱۷% زیاد شد. در بین سطوح تیتانیوم بیشترین مقدار فنل کل (۱۳/۱ میلی گرم بر گرم) در تیمار ۱۵ پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم و بیشترین هدایت روزنه‌ای در تیمارهای حاوی نانو ذرات تیتانیوم یعنی دو تیمار ۱۵ و ۳۰ پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم مشاهده شد. به طور کلی کاربرد تیتانیوم در همه سطوح استفاده شده به ویژه در سطح ۱۵ پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم در بهبود صفات رویشی و فیزیوشیمیایی گل محمدی موثر بود.
