مینا رفیعی، اصغر رحیمی، آرمان آذری، سید رسول صحافی، احمد آئین، پژمان خدایگان،
جلد ۱۳، شماره ۶۰ - ( جلد ۱۳، شماره ۶۰، خرداد و تیر ۱۴۰۳ )
چکیده
به منظور بررسی سویههای مختلف باکتری سودوموناس مشتمل بر گونههای فلورسنس، کلرافیس و پوتیدا بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و عملکرد گیاه سیبزمینی رقم سانته تحت تنش خشکی در منطقه جیرفت، آزمایشی به صورت طرح کرتهای خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ و ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. عامل اصلی شامل تنش خشکی در سه سطح (۴۰، ۶۵ و ۹۰ میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A) و سویههای باکتری سودوموناس در چهار سطح (شاهد، سویه T۱۲ Pseudomonas fluorescens RO۷، سویه T۱۳ Pseudomonas putida RO۳ و سویه T۱۷ Pseudomonas chlororaphis RO۱) به عنوان فاکتور فرعی بود. نتایج نشان داد که تیمارهای تنش خشکی اعمالشده تأثیری در محتوای کلروفیل a نداشت. استفاده از سویههای باکتری سودوموناس محتوای کلروفیل b و کل را افزایش داد. محتوای کاروتنوئید برگ در ۹۰ میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر با کاربرد باکتری سویه T۱۷ کمترین میزان را نسبت به تیمار بدون باکتری و سویه T۱۲ و T۱۳ نشان داد. کاربرد باکتری سویه T۱۳ بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز را در سطوح مختلف تنش خشکی نشان داد. بین سویههای متفاوت باکتری سودوموناس و تیمار بدون کاربرد باکتری تفاوتی در فعالیت آنزیم پراکسیداز برگ در سطوح مختلف تنش خشکی مشاهده نشد. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز برگ با کاربرد سویه T۱۲ و T۱۷ باکتری مشاهده شد. کاربرد سویههای باکتری سودوموناس منجر به افزایش معنیدار وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک غده و وزن کل غده در بوته نسبت به تیمار بدون باکتری در همه سطوح تنش خشکی شد.