جلد 8، شماره 30 - ( جلد 8 شماره 30- خرداد و تیر 1398 )                   جلد 8 شماره 30 صفحات 242-225 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه صنعتی اصفهان
2- دانشگاه صنعتی اصفهان ، mzahedi@cc.iut.ac.ir
3- -مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان
چکیده:   (3263 مشاهده)
این تحقیق به‌منظور بررسی تاثیر تنش آب و محلولپاشی اسید سالیسیلیک و اسپرمین بر تولید ماده خشک و خصوصیات مورفولوژیک و بیوشیمیایی گیاه دارویی سرخارگل، به­صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های زراعی 1395-1396 در مزرعه موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور اجرا گردید. در این آزمایش رژیم آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از تخلیه 20، 40 و 60 درصد رطوبت قابل‌دسترس) به‌عنوان فاکتور اصلی و تیمار محلولپاشی (عدم محلولپاشی، محلولپاشی اسید سالیسیلیک در دو سطح 75 و 150 میلی­گرم در لیتر، اسپرمین در یک سطح 70 میلی­گرم در لیتر، اسید سالیسیلیک 75+ اسپرمین و اسید سالیسیلیک 150+ اسپرمین) به‌عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. تاثیر رژیم­ آبیاری و محلولپاشی اسید سالیسیلیک و اسپرمین بر تولید ماده خشک و صفات مورد مطالعه معنی­دار بود. در اثر تنش خشکی  غلظت فنول و فلاونوئید، طول، حجم، سطح، قطر، وزن و چگالی ریشه و نسبت وزن ریشه به اندام هوایی افزایش ولی ارتفاع، تعداد پنجه، سطح برگ، وزن اندام هوایی، طول ویژه ریشه و غلظت پروتئین کاهش یافت. محلولپاشی گیاهان با اسید سالیسیلیک و اسپرمین موجب افزایش ارتفاع، تعداد پنجه، سطح برگ، غلظت فلاونوئید، حجم، سطح، قطر، وزن و طول ویژه ریشه، وزن اندام هوایی و پروتئین ولی باعث کاهش غلظت فنول، نسبت وزن ریشه به اندام هوایی و طول ریشه گردید. برهمکنش اثرات تنش خشکی و محلولپاشی بر فنول، فلاونوئید و طول، حجم، وزن و چگالی ریشه معنی دار شد. بیشترین مقدار فلاونوئید، حجم و وزن ریشه در سطح آبیاری پس از 60 درصد تخلیه آب با کاربرد توام غلظت بالای اسید سالیسلیک و اسپرمین و بیشترین مقدار فنول، طول و چگالی ریشه در تیمار بدون محلولپاشی بدست آمد. بر اساس نتایج این آزمایش محلولپاشی سرخارگل با اسید سالیسلیک و اسپرمین موجب بهبود رشد این گیاه در هر دو شرایط تنش کم­آبی و بدون تنش گردید و میزان تاثیر مثبت اسید سالیسلیک در مقایسه با اسپرمین بیشتر بود.

 
متن کامل [PDF 622 kb]   (1983 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر موارد
دریافت: 1396/8/9 | پذیرش: 1396/11/28 | انتشار: 1398/5/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.