جلد 8، شماره 30 - ( جلد 8 شماره 30- خرداد و تیر 1398 )
جلد 8 شماره 30 صفحات 371-353 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سدابه جهانبخش* 
1، قاسم پرمون2 ، زهرا جودی2
1، قاسم پرمون2 ، زهرا جودی2
1- دانشگاه محقق اردبیلی ، jahanbakhsh@uma.ac.ir
2- دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (4508 مشاهده)
یکی از مهمترین مشکلات مناطق خشک و نیمه خشک، وجود تنشهای غیر زنده محیطی، بویژه تنشهای خشکی و شوری میباشد که بر روی رشد و نمو گیاهان تاثیر منفی دارند. تنش خشکی زمانی در گیاه حادث میشود که میزان آب دریافتی گیاه کمتر از تلفات آن باشد. تنش شوری نیز علاوه بر سمیت آن برای گیاه، باعث ایجاد تنش خشکی در گیاه میشود. در این تحقیق بهمنظور بررسی اثرات تنش خشکی و شوری بر جوانهزنی پارامترهای رشد و آنزیمهای آنتیاکسیدانت بر روی گیاه دارویی بابونه انجام گرفت. مطالعه به صورت دو آزمایش مجزا در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای تنش خشکی شامل 0، 2-، 4-، 6-، 8-، 10- و 12- بار و تنش شوری شامل 0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس و ده ژنوتیپ مختلف گیاه بابونه اعمال گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تنش شوری و خشکی شاخصهای جوانهزنی را به شدت تحت تاثیر قرار داد و موجب کاهش درصد و سرعت و یکنواختی جوانهزنی و همچنین کاهش طول ریشهچه و ساقهچه در اکوتیپهای مختلف گیاه بابونه شد. اکوتیپهای بابونه قادر بودند تا شوری 12 دسی زیمنس جوانهزنی داشته باشند، این در حالی بود که تا خشکی 4- بار جوانهزنی صورت گرفت. محتوای پروتئینی و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز با افزایش سطح تنش نسبت به شاهد افزایش معنیداری را نشان دادند. با توجه نتایج، اکوتیپ پرسو مقاومترین و اکوتیپ کرمان حساسترین اکوتیپ نسبت به تنش شوری و خشکی شناسایی شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |