افزایش تحمل گیاهان به تنش‌های زنده و غیرزنده موضوع قابل بحث و بااهمیتی است. سلنیوم می‌تواند در کاهش اثرات تنش نقش داشته باشد. به همین منظور، در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1392، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار، کلرید کادمیوم در دو سطح (0 و10 میلی‌گرم در کیلوگرم) از طریق خاک و سلنات سدیم دارای سه سطح (0، 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر) به شکل محلول‌پاشی برگی، با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد، کادمیوم سبب کاهش زیست توده گیاه، رنگیزه‌های فتوسنتزی، محتوی نسبی رطوبت برگ و افزایش پراکسید هیدروژن، ولی سلنیوم 500 میلی‌گرم در لیتر، وزن تر و خشک شاخساره، ریشه و سوخ سیر، کلروفیل، کاروتنوئید، محتوی نسبی رطوبت و پراکسیدهیدروژن را به ترتیب افزایش و کاهش داد. سلنیوم 500 میلی‌گرم در لیتر در شرایط تنش کادمیوم، باعث افزایش طول شاخساره (1/16 درصد)، طول ریشه (19 درصد)، کاهش میزان مالون دی آلدئید (3/15 درصد)، و نشت یونی (درصد 14)، پرولین (11 درصد)، قندهای احیاکننده (25 درصد)، افزایش فعالیت آنزیمی سوپراکسید دیسموتاز (2/22 درصد)، کاتالاز (8/41 درصد)، آسکوربات پراکسیداز (27 درصد)، گایاکول پراکسیداز (1/10 درصد)، پلی‌فنل اکسیداز (17 درصد) و آنتی‌اکسیدان‌های غیرآنزیمی آنتوسیانین (28 درصد) و فلاونوئید جذب 330 نانومتر (21 درصد) در برگ گیاه، نسبت به تیمار کادمیوم گردید. در اغلب موارد، سلنیوم 1000 میلی‌گرم در لیتر نقش بازدارنده داشت. برطبق نتایج حاصل، سلنیوم 500 میلی‌گرم در لیتر می‌تواند در کاهش اثرات مخرب کادمیوم و فعال کردن سیستم دفاعی گیاه سیر در شرایط سمیت کادمیوم نقش داشته باشد. 

واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی:آنتی‌اکسیدان، آنزیم، پرولین، زیست توده، نشت ‌یونی

متن کامل [PDF 696 kb]   (1363 دریافت)