به علت مقاومت بالای گلرنگ به شرایط سخت محیطی، بسیاری از محققان از این گیاه به عنوان یک مدل جهت بررسی و درک مکانیسم‌های دفاعی در مقابل تنش‌های محیطی استفاده می‌نمایند. در این راستا آزمایشی جهت بررسی واکنش رنگیزه‌های گیاهی و آنتی‌اکسیدان‌های کاتالاز و آسکوربات‌پراکسیداز در تراکم‌ گیاهی علوفه‌ی دو رقم گلرنگ تحت شرایط آبیاری تکمیلی، در مزرعه‌ی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا شد. آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات فاکتوریل که تیمارهای مورد نظر شامل، عامل اصلی آبیاری در دو سطح (آبیاری تکمیلی و دیم) و عامل‌های فرعی شامل، تراکم در پنج سطح (20، 30، 40، 50 و 60 کیلوگرم در هکتار) و دو رقم (گلدشت و فرامان) با سه تکرار اجرا گردید. نتایج ارزیابی این صفات نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل کل،a  و b در تیمار آبیاری تکمیلی بود و کاروتنوئید تحت تاثیر هیچ یک از تیمارها قرار نگرفت. با افزایش تراکم میزان آنتوسیانین افزایش یافت اما بیشترین میزان در تراکم 40 (کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. هم‌چنین رقم فرامان نسبت به رقم گلدشت کارآیی بهتری از نظر آنتوسیانین داشت. فلاونویید نیز همراه با افزایش تراکم گیاهی افزایش داشت. آنزیم کاتالاز در تیمار دیم کارآیی بهتری نشان داد و هر دو آنتی‌اکسیدان کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز همراه با افزایش تراکم گیاهی میزان آن‌ها افزایش یافت که به بهبود سازگاری و تحمل به خشکی در مناطق نیمه خشک (منطقه انجام آزمایش) را برای این محصول نشان می‌دهد.

واژه‌های کلیدی: آسکوربات پراکسیداز، رنگیزه‌ها، کاتالاز، گلرنگ

متن کامل [PDF 663 kb]   (1171 دریافت)