جلد 8، شماره 29 - ( جلد 8 شماره 29 1398 )                   جلد 8 شماره 29 صفحات 343-329 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته ، oloumi.ha@gmail.com
2- دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته
3- دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده:   (3547 مشاهده)

کمبود نیتروژن یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولیدات گیاهی است. بنابراین شناسایی باکتری‌های همزیست بومی با قابلیت تثبیت نیروژن می‌تواند نقش مهمی در کشاورزی داشته باشد. در این پژوهش، برخی از ریزوباکتری‌های جداشده از گرهک تعدای از لگوم‌های کاشته شده در مزارع استان کرمان، جداسازی شد. توانایی ایزوله‌ها برای رشد در محیط فاقد نیتروژن مورد بررسی قرار گرفت. تعدا هشت ایزوله با بیشترین رشد در محیط برای مطالعات بعدی مورد استفاده قرار گرفت و سایر ایزوله‌ها حذف شدند. قابلیت تولید آمونیوم ایزوله‌های انتخاب شده در شرایط درزیوه (in vivo) بررسی گردید. اثر ایزوله‌ها همچنین روی ویژگی‌های رشدی و گرهک‌زایی گیاهان لوبیا در شرایط گلخانه‌ای با ده سطح تیماری (به همراه سطوح عدم مصرف و مصرف نیتروژن معدنی) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد تمام ایزوله‌ها بطور کاملا معنی‌داری (P<0.01) ویژگی‌های رشدی گیاهان را درمقایسه با شاهدی که نیتروژن دریافت نکرده، بهبود بخشید. کلروفیل a نیز در حضور تلقیح باکتریایی افزایش یافت که معادل کاربرد نیتروژن معدنی بود و محتوای کلروفیل کل نیز در رتبه بعد از مصرف نیتروژن معدنی بود. ایزوله‌های MPV2 و GMS که بیشترین میزان گرهک‌زایی را در ریشه نشان دادند، قابلیت بیشتری در بهبود ویژگی‌های رشدی گیاه شامل ارتفاع و محتوای آب گیاه نشان دادند. ایزوله‌های MCA و GMS بیشترین مقدار نیتروژن در گیاه را در مقایسه با سایر گروه‌های تلقیح شده باعث شدند. بنابراین می‌توان چنین نتیجه گرفت که ایزوله‌های MPV2، GMS و MCA که به ترتیب از گرهک ریشه گیاهان Phaseulus vulgaris، Medicago sativa، و Cicer arietinum استخراج شدند، انتخاب مناسبی بعنوان کودزیستی تثبیت کننده نیتروژن برای بهبود رشد گیاه لوبیا می‌باشند. هرچند قابلیت این ایزوله‌ها در شرایط مزرعه‌ای باید مورد بررسی قرار گیرد.

متن کامل [PDF 676 kb]   (1402 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر موارد
دریافت: 1396/3/28 | پذیرش: 1396/8/3 | انتشار: 1398/2/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.