جلد 8، شماره 30 - ( جلد 8 شماره 30- خرداد و تیر 1398 )                   جلد 8 شماره 30 صفحات 285-271 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشگاه تربیت مدرس ، tahmaseb@modares.ac.ir
چکیده:   (3437 مشاهده)

به منظور بررسی اثر نانوذرات کیتوزان بر گیاه گندم تحت تنش خشکی آخر فصل، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط گلدانی در سال 1394 در دانشگاه تربیت مدرس مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل غلظت نانوذرات (0، 30، 60 و 90 میلیگرم در لیتر)، روش مصرف (محلول­پاشی و خاک مصرف) و رژیم آبیاری (آبیاری کافی و قطع آبیاری 15 روز بعد از گرده­افشانی) بودند. برای انجام آزمایش، پس از کاشت بذور، سوسپانسیون نانوذرات کیتوزان آماده شده در سه مرحله­ی رشدی گیاه (پنجه­دهی، ساقه دهی و سنبله­دهی) به صورت خاک مصرف و محلول­پاشی مصرف گردیدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی به طور معنی­داری میزان کارتنوئید، کلروفیل a، b، کلروفیل کل، فتوسنتز، هدایت روزنه­ای، تعرق، عملکرد دانه، وزن 1000 دانه و زیست توده را کاهش و غلظت CO2 زیر روزنه (Ci) را افزایش داد. در اکثر صفات اندازه­گیری شده، تفاوت معنی­داری بین دو روش مصرف نانوذرات بر میانگین صفات وجود نداشت. در هر دو رژیم آبیاری، مصرف نانوذرات به­ویژه غلظت 60 و 90 میلیگرم در لیتر، موجب بهبود معنی­دار اکثر صفات مورد مطالعه شد. در مجموع، کاربرد نانوذرات کیتوزان موجب کاهش اثرات مضر تنش خشکی در گیاه گندم و بهبود رشد این گیاه گردید.
 

متن کامل [PDF 631 kb]   (1761 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش خشكي
دریافت: 1396/3/11 | پذیرش: 1396/10/23 | انتشار: 1398/5/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.