به ­منظور بررسی تاثیر تنش کم­آبی و سطوح مختلف اسید هیومیک بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه گوجه­فرنگی گیلاسی، آزمایشی به­صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال 1395 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمار­های آزمایشی شامل آبیاری در دو سطح (80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و محلول­پاشی برگی اسید هیومیک در چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 میلی­گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که تیمار کم­آبیاری بطور معنی­داری رشد، عملکرد و محتوای نسبی آب برگ را کاهش داد. کاربرد برگی اسید هیومیک رشد، عملکرد و کیفیت میوه را بهبود بخشید. بیشترین سطح برگ، ارتفاع بوته، محتوای نسبی آب برگ، تعداد میوه، وزن میوه و عملکرد بوته (59/2 کیلوگرم) با محلول­پاشی 200 میلی­گرم در لیتر اسید هیومیک در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی به­دست آمد. تیمار کم­آبیاری میزان کارآیی مصرف آب، مقدار فنل میوه، مواد جامد محلول کل، اسید قابل تیتراسیون، ویتامین ث و فعالیت آنتی­اکسیدانی میوه را افزایش داد. بیشترین مقدار لیکوپن (1/42 میلی­گرم برگرم وزن تر) و اسید قابل تیتراسیون (55/1 درصد) به ترتیب در شرایط آبیاری 100 و 80 درصد نیاز آبی گیاه با کاربرد 200 میلی­گرم در لیتر اسید هیومیک حاصل شد. بیشترین میزان کارآیی مصرف آب (58/19 کیلوگرم بر متر مکعب) در سطح اسید هیومیک 200 میلی­گرم در لیتر در شرایط آبیاری80 درصد نیاز آبی گیاه به­دست آمد. تیمار کم­آبیاری 80 درصد با کاهش 1/10 درصدی عملکرد باعث ذخیره 20 درصدی آب در مقایسه با تیمار 100 درصد نیاز آبی گردید. با توجه به نتایج، کاربرد 200 میلی­گرم در لیتر اسید هیومیک جهت بهبود عملکرد و کیفیت میوه در شرایط آبیاری نرمال و کم­آبیاری پیشنهاد می­شود.