1- دانشگاه صنعتـی اصفهان
چکیده: (8351 مشاهده)
دبرای بررسی تنوع ژنتیکی صفات مرفولوژیک و تحمل به خشکی گیاهچهای در 7 گونهی جنس براسیکا (Brassica) تعداد 36 نمونه در دو آزمایش جداگانه مزرعهای (بررسی تنوع ژنتیکی) و آزمایشگاهی (بررسی تحمل به خشکی گیاهچهای) در سال 1390 در دانشگاه صنعتی اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. طرح آماری مورد استفاده در مزرعه بلوکهای کامل تصادفی (36 نمونه به عنوان تیمار) با 4 تکرار بود. نتایج تجزیه واریانس آزمایش مزرعهای نشان داد که بین نمونههای مورد مطالعه از نظر صفات عملکرد و اجزای عملکرد اختلاف معنیداری وجود داشت. همچنین مقایسه میانگین نشان داد که گونه B. carinata دارای بیشترین عملکرد دانه بود. تجزیه به مولفههای اصلی در مجموع 57 درصد از تغییرات کل را توجیه نمود و توانست تا حدودی گونهها را از همدیگر جدا کند. در آزمایش دوم نمونهها از نظر تحمل به تنش خشکی از طریق شاخصهای مرحلهی جوانهزنی در آزمایشگاه بهصورت طرح فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفتند. تیمارهای تنش خشکی القا شده توسط پلی اتیلن گلیکول (6000) شامل شاهد (آب مقطر)، پتانسیل 3- و 6- بار بودند که از طریق یک مطالعه ی مقدماتی تعیین شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد تأثیر سطوح خشکی، ژنوتیپ و اثر متقابل آنها برای صفات مورد بررسی معنیدار بود. صفت طول ریشهچه نسبت به سایر صفات حساسیت بیشتری به کاهش پتانسیل آب داشت و با کاهش پتانسیل آب محیط، طول ریشهچهها افزایش نشان دادند. نتایج حاصل از شاخصهای درصد کاهش و شاخص تحمل نیز بیان کنندهی تحمل به خشکی بالای گونه وحشی B. nigra و پس از آن گونههای B. oleracea و B. juncea نسبت به دیگر گونهها از جمله گونهی کلزای زراعی (B. napus) بود. تجزیه بای پلات براساس مولفههای اصلی نشان داد که گونه B. fruticulosa و B. napus (گونهی زراعی) حساسترین وگونه وحشی B. nigra متحمل ترین به تنش خشکی بودند که میتوان از این گونهها در برنامههای اصلاحی آتی از جمله بررسی امکان انتقال ژنهای تحمل به خشکی به گونهی زراعی استفاده کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر موارد دریافت: 1392/2/27 | پذیرش: 1392/7/2 | انتشار: 1393/6/17