این آزمایش با هدف جایگزینی کودهای غیر ارگانیک با کود دامی جهت افزایش کیفیت محصول تازه ریحان و قابلیت ماندگاری در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در سال 1394 اجرا شد. تیمار‎‎ها شامل NP (نیتروژن + فسفر)، NPS (نیتروژن + فسفر + گوگرد)، NPM(نیتروژن + فسفر+ ریزمغذی)، NPSM (نیتروژن + فسفر+ گوگرد+ ریزمغذی)، CMp (کود گاوی بر اساس نیاز فسفری گیاه)، CMn (کود گاوی بر اساس نیاز نیتروژنی گیاه)، BLp (کود مرغی بر اساس نیاز فسفری گیاه) و BLn (کود مرغی بر اساس نیاز نیتروژنی گیاه) بودند. نتایج نشان داد بیش­ترین تجمع نیترات مربوط به تیمارهای NP و NPM (به ترتیب ۷۸/۶۲ و ۱۸/۶۰ میلی‌گرم در کیلوگرم) و کم­ترین آن مربوط به تیمارهای CMp و BLp بود (به ترتیب ۵۳/۲۳ و ۷۷/۲۶ میلی‌گرم در کیلوگرم).  بیش­ترین غلظت نیتروژن در تیمارهای NP، NPS و BLn، فسفر در تیمار CMp، NP و NPS، پتاسیم در تیمار BLn و BLp، گوگرد در تیمارهای NPSM و NPS مشاهده شد.  بهترین ریحان تولیدشده ازنظر کیفیت ظاهری اولیه مربوط به تیمارهای BLp و BLn بود و تیمارهای CMp، CMn و NPSM در رتبه بعدی قرار گرفتند. تیمارهای,NP NPM و NPS در پایین­ترین سطح کیفیت ظاهری اولیه قرار گرفتند. بالاترین میزان ماندگاری در تیمار BLn و کمترین میزان آن در تیمارهای NPS و NPSM ثبت شد. به‌طورکلی می­توان نتیجه­گیری نمود جایگزینی کودهای غیر آلی با کود مرغی یا کود گاوی میزان نیترات سبزی تازه را کاهش می‎دهد ولی افزایش قابلیت ماندگاری آن صرفاً با کود مرغی حاصل می‎شود.