اثرات سلنیوم بر رشد و فعالیت آنتیاکسیدانی اسپیرولینا پلاتنسیس مورد ارزیابی قرار گرفت. اسپیرولینا پلاتنسیس در محیط کشت زاروک به مدت 7 روز در معرض سه غلظت متفاوت سلنات (Na2SO4) (0 (شاهد)، 5 و 10 میلیگرم در لیتر ) قرار گرفت. غلظت 5 میلیگرم در لیتر سلنات منجر به رشد اسپیرولینا پلاتنسیس شد، اگرچه در غلظت 10 میلیگرم در لیتر ، سلنیوم سمی بود. سلنیوم در غلظت 5 میلیگرم در لیتر ،فعالیت آنتیاکسیدانهای آنزیمی (پراکسیداز و کاتالاز) و غیر آنزیمی (کاروتنوئید) را افزایش داد. فنل محلول بهطور معنیداری در نمونههای تیمار شده با سلنیوم افزایش یافت. محتوای کلروفیل a و کاروتنوئید در اسپیرولینای تیمار شده با سلنیوم در مقایسه با شاهد تغییر نکرد. آنالیز FTIR نشان داد که طیفهای سلولهای تحت تیمارهای مختلف سلنیوم نسبت به شاهد تغییر معنیداری نداشت. به علاوه ترکیبات متنوعی مانند اروماتیک، فسفین، الکلها و کربوکسیلیک اسید ها در تمام نمونه ها سنتز شد. این نتایج پیشنهاد می کند که سلنیوم در غلظتهای کم اثرات مفیدی روی فیزیولوژی اسپیرولینا پلاتنسیس دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |