به منظور ایجاد سیگنال­های تحریک دهنده مقاومت به تنش خشکی در نعناع فلفلی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1394 اجرا گردید. تیماری­های آزمایشی شامل تنش خشکی در 3 سطح (85، 60 و 35 درصد ظرفیت زراعی) و محلول پاشی هیدروژن پراکسید در 4 سطح (0، 5/2، 5 و 5/7 میلی­مولار) و صفات مورد بررسی شامل رنگدانه­های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و نسبت کلروفیل a  / b)، رنگدانه­های کمکی (کارتنوئیدها، آنتوسیانین­ها، فلانوئیدها و ترکیبات فنلی)، شاخص­های فلورسانس کلروفیل (نسبت  فلورسانس لحظه‌ای به فلورسانس پایه (Fv/F0)، نسبت فلورسانس لحظه­ای به بیشینه در تاریکی (Fv/Fm)، فلورسانس متغیر به پایه در شرایط روشنایی (F′v/F′m)، خاموش شدگی فتوشیمیایی (qP)، غیر فتوشیمیایی (qNP) و عملکرد کوانتومی فتوسیستم II (PS_II))، شاخص سبزینگی و وزن خشک بوته بود. نتایج نشان داد، اثرات اصلی تنش خشکی و محلول پاشی بر صفات مورد بررسی تأثیر معنی­داری داشت. تنش موجب کاهش رنگدانه­های فتوسنتزی، رنگدانه­های کمکی (به جزء کارتنوئیدها)، افزایش شاخص­های فلورسانس (به جزء Fv/F0 و qP) و کاهش وزن خشک بوته (25 درصد) گردید. محلول پاشی هیدروژن پراکسید نیز صفات نام‌برده به جزء آنتوسیانین­ها و Fv/F0 و qP را افزایش داد. به طور کلی می­توان گفت تنش موجب کاهش توان فتوسنتزی گیاه و کاهش میزان بیوماس تولیدی شد، محلول پاشی غلظت‌های ملایم هیدروژن پراکسید نیز توانست به عنوان یک سیگنال در جهت بهبود سیستم­های فتوسنتزی گیاه عمل نماید.