پایه رویشی سنت جولین A یکی از پایه‌های رویشی نیمه پاکوتاه جنس پرونوس می‌باشد که به دلیل مقاومت به برخی بیماری‌ها و آفات شایع در هسته داران و همچنین سازگاری بالا در ارقام مختلف هسته‌داران از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مطالعه تاثیر متیل جاسمونات، آنتی اکسین‌های تیبا و اسکوپولتین بر برخی شاخص‌های نوساقه‌زایی، فعالیت آنزیم IAA-اکسیداز و همچنین بهبود برخی نارسایی‌های رشدی مانند رشد کند و بطئی نوساقه های تولید شده در طی فرایند ریزازدیادی در شرایط درون شیشه مورد مطالعه قرار گرفت. دو نوع ریز‌نمونه در آزمایش‌ها استفاده شد؛ ریزنمونه‌های با رشد عادی و با رشد کند و بطئی. در ریز‌نمونه‌های عادی اسکوپولتین و متیل جاسمونات با غلظت 1 میلی گرم در لیتر در محیط MS میزان نوساقه زایی را (به‌ترتیب 2/0±5/3 و 06/0± 06/2) و رشد طولی را (به‌ترتیب cm02/0±77/1 و 03/0±45/1) به معنی داری نسبت به شاهد و تیبا افزایش دادند. این مواد همچنین تاثیر بسیار معنی-داری در افزایش پارامترهای نوساقه‌زایی (به ترتیب 17/0±12/4 و 18/0±18/3 ) و رشد طولی (به ترتیب cm11/0±31/4 و 06/0±93/3) ریزنمونه‌های با رشد کند و بطئی دارند. مطالعه تغییرات آنزیم IAA-اکسیداز هم نشان داد که نوساقه‌های با رشد کند و بطئی علی رغم رشد کم در مقایسه با شاهد، بیشترین میزان فعالیت آنزیمی را دارا هستند. استفاده از تیبا در مقایسه با اسکوپولتین کاهش معنی‌داری در فعالیت IAA-اکسیداز در هردو نوع منبع ریزنمونه با روند نزولی در طول 30 روز را نشان داد.