بادرنجبویه گیاهی علفی، چند ساله از تیره نعناعیان است که دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی می‌باشد و در مناطق شمالی ایران یافت می‌شود. آلومینیوم یکی از فلزات سنگین می‌باشد که در گیاهان تنش اکسیداتیو ایجاد می‌کند که در این میان آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان از جمله مهمترین راهکارهای دفاعی گیاهان در مهار گونه‌های فعال اکسیژن می‌باشند. آهن از عناصر ضروری ولی کم مصرف گیاهان می‌باشد که فعالیت بسیاری از آنزیم‌های گیاه را تحت تاثیر قرار می‌دهد .در این پژوهش نقش ترکیبات رایج آهن بر تجمع آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت، پروتئین و میزان ترکیبات فنولی، فلاونوئیدی و فلاونولی در گیاه بادرنجبویه در شرایط تنش ناشی از آلومینیوم مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بر روی بادرنجبویه در چهار گروه با انواع متفاوت آهن (کلرید آهن، کلات آهن، نانو آهن) و کلرید آلومینیوم) 0 و50 µM) در شرایط هیدروپونیک انجام شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که محتوای پروتئین‌ها با پیش تیمار آهن افزایش یافته است که این افزایش با کاربرد آهن نانو نسبت به سایر تیمارها بیشتر بوده است، بنابراین می‌توان این افزایش را مربوط به قطر نانو ذرات دانست. تحت شرایط تنش آلومینیوم توام با آهن فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و ترکیبات فنولی و مشتقات آن نسبت به اشکال مختلف آهن بویژه در تیمارهای توام آلومینیوم با کلات آهن و نانو آهن کاهش پیدا کرد ولی میزان فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز طی این شرایط افزایش یافت. بنابراین آهن با افزایش در فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز باعث ایجاد مقاومت به آلومینیوم و افزایش عملکرد بادرنجبویه می‌شود