چکیده جهت ارزیابی تاثیر شوری و سیلیکون بر برخی خصوصیات مرفولوژیک و تغذیه‌ای کلزا، رقم طلایه، آزمایشی با 4 سطح سیلیکات پتاسیم (0 ،1، 2 و3 میلی مولار) و 4 سطح کلرید سدیم (0، 3/0 6/0 و 9/0 گرم بر کیلوگرم خاک) در شرایط گلخانه انجام گرفت. در شرایط بدون تنش کاربرد سلیکون اثری روی افزایش صفات اندازه‌گیری شده نداشت. اعمال تنش شوری موجب کاهش سطح برگ، وزن خشک برگ و بوته و نسبت سطح برگ (LAR) گردید. اضافه کردن سیلسکون به محیط رشد سبب بهبود شاخص‌های ذکر شده گردید. بیشترین صفات مرفولوژیک و تولید زیست‌توده در شوری ملایم، 3/0 گرم نمک و سطوح سلیکون به کار رفته دیده شد. شوری موجب کاهش LAR گردید که بیانگر اثر شدیدتر تنش بر گسترش برگ در مقایسه با تولید زیست‌توده است. بالاترین وزن مخصوص برگ (SLW) در شرایط شوری قوی و بدون کاربرد سلیکون به دست آمد. در مقابل کاربرد سلیکون باعث شد تا میزان SLWدر شرایط شوری کاهش یابد؛ که بیانگر اثر سلیکون در گسترش برگ می‌باشد. با افزایش شوری در تیمارهای بدون کاربرد سیلیسیم غلظت سدیم افزایش، ولی غلظت پتاسیم و کلسیم کاهش یافت. کاربرد سیلیسیم موجب کاهش معنی‌دار در مقدار سدیم جذب شده و افزایش میزان پتاسیم و کلسیم در مقایسه با تیمارهای فاقد سیلیسیم گردید. نسبت پتاسیم به سدیم و کلسیم به سدیم در تمام سطوح سیلیسیم مصرفی افزایش نشان داد. کاربرد سیلیسیم موجب گردید تا غلظت سیلیس در مقایسه با تیمارهای بدون کاربرد سیلیکون افزایش معنی‌داری نشان داد.