) آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 6 سطح شوری با کلرید سدیم (0، 60، 120، 180، 240 و 300 میلی­مولار NaCl، پروتئین محلول، پرولین، قندهای محلول، گلایسین بتائین برگ، و وزن خشک ریشه و اندام هوایی معنی­دار گردید. تنش شوری تا 300 میلی‌مولار، میزان پرولین برگ (7/1 برابر) و گلایسین بتائین برگ (46/4 برابر) را افزایش داد. در غالب سطوح شوری کاربرد اسید سالیسیلیک باعث کاهش قندهای محلول و پرولین و افزایش گلایسین بتائین شد. افزایش شوری و کاربرد اسید سالیسیلیک نیز در سطوح شوری پروتئین برگ را کاهش داد. شوری وزن خشک ریشه (75 درصد) و اندام‌هوایی (72 درصد) را کاهش داد، و در سطوح بالای شوری نسبت ریشه به اندام‌هوایی نیز کاهش یافت. کاربرد اسید سالیسیلیک در سطوح شوری پائین وزن خشک ریشه را کاهش و در شوری بالا افزایش داد. وزن خشک اندام هوایی از سالیسیلیک اسید متأثر نشد. بطور کلی با توجه به نمک‌دوست بودن خرفه، سالیسیلیک اسید تنها در سطوح بالای شوری توانسته با اثر مثبت بر تجمع گلایسین بتائین و افزایش وزن خشک ریشه بر رشد خرفه اثر بگذارد.