جلد 14، شماره 68 - ( جلد 14، شماره 68، مهر و آبان 1404 )                   جلد 14 شماره 68 صفحات 86-69 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Roostaei P, Kiarostami K, Nazem Bokaei Z, Abdoli M. Physiological responses of lemon balm (Melissa officinalis L.) to manganese oxide nanoparticle toxicity. Plant Process and Function 2025; 14 (68) : 5
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2152-fa.html
روستایی پروانه، کیارستمی خدیجه، ناظم بکایی زهرا، عبدلی محمد. بررسی پاسخ فیزیولوژیکی گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) به سمیت نانوذرات اکسید منگنز. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (68) :69-86

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2152-fa.html


1- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، ونک، تهران، ایران
2- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، ونک، تهران، ایران ، prustaye@gmail.com
3- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
چکیده:   (87 مشاهده)
بادرنجبویه گیاهی دارویی و خودرو در طبیعت است که مانند سایر گیاهان خودرو تحت تأثیر آلاینده­های صنعتی، خانگی و کشاورزی قرار می­گیرد. این پژوهش علمی به بررسی پاسخ­های فیزیولوژیکی بادرنجبویه به غلظت­های بالای نانوذرات اکسید منگنز می­پردازد. هدف از این مطالعه درک چگونگی واکنش این گیاه دارویی در مواجهه با نانوذرات اکسید منگنز در غلظت‌های مختلف صفر، 250، 500، 750 و
ppm 1000 است. بدین منظور محلول­پاشی نانوذرات منگنز روی گیاهان 120 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. شاخص­های مختلفی برای ارزیابی تأثیر نانوذرات اکسید منگنز روی گیاهان از جمله: محتوای نسبی آب، محتوای فنل کل، فلاونوئید کل، پراکسیداسیون لیپیدی، محتوای کلروفیل­ها، کارتنوئیدها، پروتئین کل، پرولین و فعالیت آنزیم­های کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، فنیل­آلانین آمونیالیاز و سینامات4- هیدروکسیلاز سنجش شد. همچنین محتویات کربوهیدرات­های محلول و نامحلول، رزمارینیک اسید و بیان ژن­های RAS و  PALرا بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمارهای 250 وppm  500 موجب افزایش تولید رادیکال­های آزاد و فعالیت آنزیم­های دفاعی در برگ شده­اند، اما محتوای متابولیت­های ثانویه را کاهش داده­اند. در تیمار ppm 750، گیاهان نسبت به کنترل، کاهش معنی­داری در میزان H2O2 و مالون دی­آلدئید و افزایش معنی­داری در محتوای پرولین بترتیب به میزان 92/15، 43/24 و 54/0 درصد نشان دادند. از سوی دیگر در تیمار ppm 1000، علی­رغم افزایش معنی­دار شاخص­های تنش، افزایش معنی­دار ظرفیت آنتی­اکسیدانی، فنل کل، فلاونوئید، رزمارینیک اسید و فعالیت آنزیم­های PAL و C4H را بترتیب به میزان 62/20، 46/122، 37/29، 88/21، 33/25 و 09/19 درصد در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده، گیاه بادرنجبویه می­تواند غلظت­های مشخصی از آلودگی محیط به نانوذره منگنز را تحمل کند. در صورت انجام مطالعه بیشتر در این زمینه، می­توان توانایی این گیاه را در قرار گرفتن در زمره گیاهان
پاک­کننده محیط، را بررسی نمود و از آن جهت برنامه­های اصلاح مناطق آلوده استفاده نمود.
شماره‌ی مقاله: 5
متن کامل [PDF 750 kb]   (72 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش فلزات سنگین
دریافت: 1403/9/19 | پذیرش: 1403/11/8 | انتشار: 1404/8/7

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb