Roostaei P, Kiarostami K, Nazem Bokaei Z, Abdoli M. Physiological responses of lemon balm (Melissa officinalis L.) to manganese oxide nanoparticle toxicity. Plant Process and Function 2025; 14 (68) : 5
URL:
http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2152-fa.html
روستایی پروانه، کیارستمی خدیجه، ناظم بکایی زهرا، عبدلی محمد. بررسی پاسخ فیزیولوژیکی گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) به سمیت
نانوذرات اکسید منگنز. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (68) :69-86
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2152-fa.html
1- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، ونک، تهران، ایران
2- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، ونک، تهران، ایران ، prustaye@gmail.com
3- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
چکیده: (87 مشاهده)
بادرنجبویه گیاهی دارویی و خودرو در طبیعت است که مانند سایر گیاهان خودرو تحت تأثیر آلایندههای صنعتی، خانگی و کشاورزی قرار میگیرد. این پژوهش علمی به بررسی پاسخهای فیزیولوژیکی بادرنجبویه به غلظتهای بالای نانوذرات اکسید منگنز میپردازد. هدف از این مطالعه درک چگونگی واکنش این گیاه دارویی در مواجهه با نانوذرات اکسید منگنز در غلظتهای مختلف صفر، 250، 500، 750 و
ppm 1000 است. بدین منظور محلولپاشی نانوذرات منگنز روی گیاهان 120 روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. شاخصهای مختلفی برای ارزیابی تأثیر نانوذرات اکسید منگنز روی گیاهان از جمله: محتوای نسبی آب، محتوای فنل کل، فلاونوئید کل، پراکسیداسیون لیپیدی، محتوای کلروفیلها، کارتنوئیدها، پروتئین کل، پرولین و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، فنیلآلانین آمونیالیاز و سینامات4- هیدروکسیلاز سنجش شد. همچنین محتویات کربوهیدراتهای محلول و نامحلول، رزمارینیک اسید و بیان ژنهای RAS و PALرا بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمارهای 250 وppm 500 موجب افزایش تولید رادیکالهای آزاد و فعالیت آنزیمهای دفاعی در برگ شدهاند، اما محتوای متابولیتهای ثانویه را کاهش دادهاند. در تیمار ppm 750، گیاهان نسبت به کنترل، کاهش معنیداری در میزان H2O2 و مالون دیآلدئید و افزایش معنیداری در محتوای پرولین بترتیب به میزان 92/15، 43/24 و 54/0 درصد نشان دادند. از سوی دیگر در تیمار ppm 1000، علیرغم افزایش معنیدار شاخصهای تنش، افزایش معنیدار ظرفیت آنتیاکسیدانی، فنل کل، فلاونوئید، رزمارینیک اسید و فعالیت آنزیمهای PAL و C4H را بترتیب به میزان 62/20، 46/122، 37/29، 88/21، 33/25 و 09/19 درصد در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده، گیاه بادرنجبویه میتواند غلظتهای مشخصی از آلودگی محیط به نانوذره منگنز را تحمل کند. در صورت انجام مطالعه بیشتر در این زمینه، میتوان توانایی این گیاه را در قرار گرفتن در زمره گیاهان
پاککننده محیط، را بررسی نمود و از آن جهت برنامههای اصلاح مناطق آلوده استفاده نمود.
شمارهی مقاله: 5
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش فلزات سنگین دریافت: 1403/9/19 | پذیرش: 1403/11/8 | انتشار: 1404/8/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول