جلد 14، شماره 65 - ( جلد 14، شماره 65، فروردین و اردیبهشت 1404 )                   جلد 14 شماره 65 صفحات 112-79 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، raouf_ssharifi@yahoo.com
چکیده:   (931 مشاهده)
به‌منظور بررسی تأثیر تعدیل‌کننده­های تنش (ورمی­کمپوست، قارچ میکوریز آربوسکولار و محلول­پاشی پوترسین و نانواکسید روی) بر اجزای فلورسانس کلروفیل و برخی صفات فیزیولوژیک جو تحت تنش شوری، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل شوری در سه سطح (عدم اعمال شوری به­عنوان شاهد، شوری 40 و 80 میلی­مولار با نمک کلرید سدیم)، تیمار کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد به‌عنوان شاهد، کاربرد ورمی‌کمپوست 50 گرم در هر کیلوگرم خاک، قارچ میکوریز آربوسکولار 20 گرم در هر مترمربع خاک، تیمار همزمان ورمی‌کمپوست و میکوریزا)، محلول­پاشی پوترسین و نانواکسید روی در چهار سطح (محلول­پاشی با آب به­عنوان شاهد، محلول­پاشی 8/0 میلی­مولار پوترسین، محلول­پاشی4/0 گرم در لیتر نانواکسید روی، محلول‌پاشی توأم پوترسین و نانواکسید روی) بودند. نتایج نشان داد که در مراحل ظهور برگ پرچم و سنبله­دهی در بالاترین سطح شوری، تیمار همزمان تعدیل‌کننده­های تنش (ورمی­کمپوست، قارچ میکوریز آربوسکولار، پوترسین و نانواکسید روی)، شاخص سبزینگی برگ (به­ترتیب 8/34 و 5/29 درصد)، شاخص نیتروژن (به­ترتیب 28 و6 /21 درصد)، هدایت روزنه­ای (به­ترتیب 94/58 و 9/77 درصد)، محتوای نسبی آب (به ترتیب 4/45 و 1/46 درصد)، عملکرد کوانتومی (به­ترتیب 3/16 و 110 درصد)، فلورسانس حداکثر (به­ترتیب 6/38 و 4/41 درصد)، فلورسانس متغیر (به­ترتیب 2/61 و 3/196 درصد) را، نسبت به عدم کاربرد تعدیل‌کننده­های تنش در همین سطح از شوری افزایش داد. همچنین در بالاترین سطح شوری، تیمار همزمان تعدیل‌کننده­های تنش، عملکرد دانه را 2/34 درصد نسبت به عدم کاربرد تعدیل‌کننده­های تنش در همین سطح از سطوح شوری افزایش داد. بر اساس نتایج این بررسی، تیمار همزمان تعدیل‌کننده­های تنش (ورمی­کمپوست، قارچ میکوریز آربوسکولار، محلول­پاشی پوترسین و نانواکسید روی)، به­واسطه بهبود اجزای فلورسانس کلروفیل و برخی صفات فیزیولوژیک نظیر شاخص کلروفیل، عملکرد کوانتومی و هدایت روزنه­ایی قادر بودند بخشی از کاهش عملکرد جو در شرایط شوری را، جبران نمایند.
شماره‌ی مقاله: 6
متن کامل [PDF 2050 kb]   (249 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش شوري
دریافت: 1403/5/1 | پذیرش: 1403/8/13 | انتشار: 1404/2/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.