جلد 13، شماره 63 - ( جلد 13، شماره 63، آذر و دی 1403 )                   جلد 13 شماره 63 صفحات 306-285 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

abbasi A, Salimi A, Chavoushi M, Rastindel N, Zeidi H. The effect of salinity stress and some improvers on the antioxidant content of Camelina plant (Camelina sativa (L.) Crantz). Plant Process and Function 2024; 13 (63) : 17
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2071-fa.html
عباسی علی، سلیمی اعظم، چاوشی مریم، راستین دل نجیمه، زیدی هانیه. تأثیر تنش شوری و برخی بهبوددهنده‌ها بر محتوای آنتی‌اکسیدانی گیاه کاملینا (Camelina sativa (L.) Crantz). فرآیند و کارکرد گیاهی. 1403; 13 (63) :285-306

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2071-fa.html


1- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، salimi@khu.ac.ir
3- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (62 مشاهده)
گیاه کاملینا (Camelina sativa) گیاهی گل‌دار از تیره کلمیان Brassicaceae است. این گیاه متحمل به سرما و دارای ارزش غذایی بالا و گیاهی چند منظوره است. تنش شوری یک مشکل در حال گسترش در زمین‌‌های کشاورزی ایران و جهان است که رشد و نمو گیاهان را کاهش می‌دهد. اینکه این گیاه نسبت به تنش شوری چه واکنشی دارد و چگونه می‌شود مقاومت آن را بهبود بخشید در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. بهبوددهنده‌های مختلفی برای افزایش مقاومت در برابر تنش‌ها توصیه ‌شده است. در این پژوهش بر روی گیاه کاملینا، کیتوزان و آهن همراه با شوری اعمال شده است. کیتوزان از ترکیباتی است که سبب تحریک سیستم ایمنی گیاه جهت محافظت در برابر عوامل تنش‌زا می‌شود و عنصر آهن نیز در ساختار سیتوکروم‌ها، در فتوسنتز و تنفس، در تثبیت N2 نقش مهمی دارد. جهت عملی کردن این پژوهش، این آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های تصادفی با سه تکرار در دانشگاه خوارزمی در سال 1402 انجام شد. در پژوهش حاضر سطوح شوری 0، 8، 12 دسی‌زیمنس بر متر معادل 0، 12/5، 6/7 گرم بر لیتر کلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفت و تیمار کیتوزان با غلظت‌های صفر، 2/0 و 4/0 گرم بر لیتر و آهن نیز با غلظت‌های صفر، 3 و 6 گرم بر لیتر و برهمکنش غلظت‌های مختلف آن‌ها، جهت بهبود رشد مورد بررسی قرار گرفت. در پی تنش شوری آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی مختلف واکنش متفاوتی از خود نشان دادند. فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در پی افزایش تنش شوری و در مقایسه با شاهد ابتدا افزایش و سپس کاهش پیدا کرد. فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در مقایسه با شاهد در ابتدا افزایش داشته و در ادامه تغییرات چندانی ثبت نکرد و فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین ‌آمونیالیاز (PAL) با افزایش تنش شوری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در بررسی همزمان اثر الیسیتور کیتوزان و عنصر آهن و تنش شوری مشاهده شد که الیسیتور کیتوزان با افزایش فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز، رنگیزه‌های فتوسنتزی، وزن تر اندام هوایی و کاهش مالون ‌دآلدهید، آب ‌اکسیژنه، آسکوربات پراکسیداز و آنتوسیانین موجب بهبود شرایط تنش گردیده که این امر این نشان‌دهنده آن است که اثر الیسیتور و عنصر آهن بر تنش شوری بهبود­دهنده بوده است.
شماره‌ی مقاله: 17
متن کامل [PDF 1006 kb]   (48 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش شوري
دریافت: 1403/3/8 | پذیرش: 1403/5/16 | انتشار: 1403/10/4

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb