جلد 14، شماره 65 - ( جلد 14، شماره 65، فروردین و اردیبهشت 1404 )                   جلد 14 شماره 65 صفحات 208-197 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

تأثیر زمان کاربرد غلظت‌های مختلف پوتریسین بر برخی ویژگی‌های کیفی میوه هلو
جعفر حاجیلو* 1، سهیلا محمدرضاخانی2 ، حامد پیام3
1- بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران ، j-hajilou@tabrizu.ac.ir
2- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران
3- بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران
چکیده:   (250 مشاهده)
هلو (Prunus persica L.) از خانواده گلسرخیان (Rosaceae) و از مهم­ترین میوه­های مناطق معتدله محسوب می­شود. کیفیت میوه از عوامل مهم در گسترش و بازاریابی این محصول به شمار می­رود. کاربرد برخی مواد شیمیایی و هورمونی نقش بسزایی در افزایش ماندگاری و کیفیت میوه­ها دارند. به منظور بررسی زمان کاربرد پوتریسین روی حفظ کیفیت میوه هلو انجیری، این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کاملاً تصادفی با تیمار پوتریسین در دو زمان مختلف با سه تکرار روی رقم هلوی انجیری انجام شد. تیمار‏های شیمیایی در سه سطح (صفر، 10، 15 میلی‏مولار) و به صورت محلول‏پاشی 14 و 28 روز قبل از برداشت میوه‏ها صورت گرفت. بعد از اعمال تیمارها میوه‏ها در مرحله بلوغ تجاری برداشت و به آزمایشگاه منتقل شدند و پارامتر‌های کیفی میوه نظیر مواد جامد محلول کل، اسیدیته، ویتامین ث، سفتی بافت میوه، pH عصاره میوه، فنل، فلاونوئید و آنتی­اکسیدان کل در حین برداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین داده‌ها نشان داد که با افزایش غلظت پوتریسین تا مقدار 10 میلی‏مولار مقدار اسیدیته قابل تیتراسیون نسبت به شاهد افزایش یافت، در حالی‌که با افزایش بیشتر پوتریسین تا 15 میلی‏مولار مقدار اسیدیته قابل تیتر تفاوت معنی‏داری نسبت به شاهد نشان نداد. به‌طوری­که با افزایش غلظت پوتریسین در زمان 14 روز قبل از برداشت، درصد مواد جامد محلول (TSS) نسبت به شاهد افزایش یافت. بیشترین مقدار مواد جامد
حل­شده بعد از تیمار شاهد در زمان 28 روز قبل از برداشت، مربوط به تیمار پوتریسین 15 میلی‏مولار است. با افزایش غلظت پوتریسین تا 10 میلی‏مولار مقدارpH  نسبت به شاهد ابتدا کاهش و سپس در مقدار 15 میلی‏مولار افزایش یافت. مقدار آنتی­اکسیدان کل نشان داد که هیچ کدام از غلظت­ها و زمان­های مورد استفاده، تأثیر معنی­داری بر این خصوصیت نداشت. در زمان 14 روز قبل از برداشت با افزایش غلظت پوتریسین مقدار فلاونوئید افزایش و در زمان 28 روز قبل از برداشت با افزایش پوتریسین مقدار فلاونوئید کاهش یافت. بیشترین میزان سفتی مربوط به 14 روز قبل از برداشت است.
شماره‌ی مقاله: 12
واژه‌های کلیدی: آنتی‌اکسیدان، برداشت، ترکیبات فنولی، کیفیت، مواد جامد محلول
متن کامل [PDF 863 kb]   (82 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: باغبانی
دریافت: 1402/10/12 | پذیرش: 1403/5/16 | انتشار: 1404/2/13
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.