مس و نیکل از عناصر ضروری برای فرایندهای پایه سلولی به شمار می روند اما در غلظت های بالا برای گیاهان سمی می باشند. در مطالعه حاضر دانه رست های 4 روزه به گلدان های 1 لیتری محتوی محلول هوگلند انتقال داده شدند. پس از 10 روز به منظور تیمار، فلزات مس و نیکل به صورت سولفات مس ) (CuSO4 و سولفات نیکل NiSO4 ) ( و در غلظت های (0، 25، 50، 100و 200 میکرو مولار) به طور جداگانه به محیط کشت اضافه شدند. نتایج نشان داد که در گیاهان تحت تاثیر تمام غلظت‌های مس و نیکل میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی ، سطح برگ ، میزان رشد طولی، وزن تر و وزن خشک تحت تاثیر تیمارهای 50، 100و200 میکرو مولار مس و تیمارهای 100و200 میکرو مولار نیکل در مقایسه با نمونه های شاهد کاهش یافته اند. محتوای قند محلول اندام هوایی و ریشه گیاهان تحت تیمار تمام غلظت‌های نیکل و غلظت های50، 100و200 میکرو مولار مس افزایش معنی‌داری را نسبت به نمونه‌های شاهد نشان داد. به علاوه میزان مالون دی آلدئید پراکسید هیدروژن و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) در اندام هوایی و ریشه گیاهان تحت تیمار غلظت‌های 50، 100و میکرو مولار 200 مس و نیکل افزایش چشم‌گیری را نسبت به نمونه‌های شاهد داشتند. نتایج نشان داد که غلظت های بالای مس و نیکل اثرات منفی بر روی گیاه بامیه دارند و افزایش آنزیم های آنتی اکسیدان و تولید پراکسید هیدروژن ممکن است به عنوان یک شاخص برای حساسیت به مس و نیکل به شمار رود .

واژه‌های کلیدی: آنزیمهای آنتی اکسیدان، رنگیزه های فتوسنتزی، قند محلول، گیاه بامیه، مالون دی آلدئید

متن کامل [PDF 538 kb]   (3071 دریافت)