1- گروه اصلاح نباتات، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
2- گروه اصلاح نباتات، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران ، bagherinadali@yahoo.com
چکیده: (2075 مشاهده)
تنش خشکی عامل محدودکننده رشد برنج در مناطق برنج کاری است یکی از رویکردهای مقابله با اثرات منفی تنش در تولید محصول استفاده از رقمهای متحمل به خشکی است. این تحقیق به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر تغییرات فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و تجمع اسیدهایآمینه در تعدادی از ژنوتیپهای برنج انجام شد. در این پژوهش تعداد شش ژنوتیپ برنج به همراه رقمهای شاهد متحمل (بینام) و حساس (IR64) در مرحله گیاهچهای بهصورت آزمایش کرتهای خردشده در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار و چهار سطح خشکی ناشی از پلیاتیلن گلیکول 6000 (صفر (یوشیدا)، 5/0-، 1- و 5/1- بار) در محیطکشت هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس تأثیر معنیداری خشکی روی میزان فعالیت آنزیمها را در بین ژنوتیپهای مختلف برنج نشان داد. بگونهایی که با افزایش شدت تنش، میزان فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز 53/26 درصد، گایاکول پراکسیداز 73/19 درصد، کاتالاز 15/14 درصد و سوپراکسید دیسموتاز 50/41 درصد افزایش یافت و ژنوتیپهای مانند دانش و LP8 که نسبت به خشکی متحملتر بودند، میزان فعالیت آنزیمی بالاتری داشتند. میزان افزایش فعالیت در ژنوتیپهای متحمل بیشتر از ارقام حساس بود. در بررسی پروفایل اسیدآمینهای ژنوتیپهای معرفیشده فوق با افزایش شدت تنش خشکی، میزان فعالیت اسیدهای آمینه گلوتامیک اسید، آلانین، آرژنین، لوسین و لیزین به مقدار قابلتوجهی افزایش یافت. درحالیکه در ژنوتیپ حساس IR64 تحت تنش تجمع معنیداری از نظر اسیدهای آمینه مشاهده نشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تجمع اسیدهایآمینه ارتباط نزدیکی با تحمل به خشکی ژنوتیپهای متحمل دارد.
شمارهی مقاله: 16
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش خشكي دریافت: 1401/11/16 | پذیرش: 1402/3/18 | انتشار: 1402/10/16