جلد 12، شماره 56 - ( جلد 12، شماره 56، مهر و آبان 1402 )                   جلد 12 شماره 56 صفحات 406-393 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه علوم باغبانی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
2- گروه علوم باغبانی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران ، mirzaalian@hormozgan.ac.ir
3- گروه علوم باغبانی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
چکیده:   (885 مشاهده)
در این پژوهش، تأثیر محلول‌پاشی سرکه چوب بر ویژگی‌های رشدی و بیوشیمیایی نشاء خیار در بسترهای مختلف کشت به­صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در بهار 1401 در گلخانه پژوهشی دانشگاه جیرفت مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل دو نوع بستر کشت (کوکوپیت (75%) + پیت­ماس (25%) و پالم­پیت (75%) + ورمی­کمپوست (25%)) و پنج ترکیب سرکه چوب (شاهد، سرکه چوب بلوط 5/0 و یک درصد و سرکه چوب پسته 5/0 و یک درصد) بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک ریشه و شاخساره، طول ریشه، رنگیزه‌های فتوسنتزی و اکسین متعلق به نشاءهای رشد کرده در بستر کشت پالم­پیت + ورمی‌کمپوست بود. محلول­پاشی سرکه چوب پسته 5/0 و یک درصد به‌ترتیب در بسترهای کوکوپیت + پیت­ماس و بستر پالم­پیت + ورمی­کمپوست منجر به بیشترین وزن تر ریشه شد. استفاده از سرکه چوب پسته 5/0 درصد در بستر کوکوپیت و پیت­ماس در مقایسه با شاهد موجب افزایش وزن خشک شاخساره (8/13 درصد) و نسبت وزن خشک شاخساره به ریشه (4/28 درصد) گردید. کاربرد سرکه چوب بلوط یک درصد در بستر پالم­پیت + ورمی­کمپوست باعث افزایش طول ریشه (9/51 درصد)، کلروفیل b (3 درصد)، هورمون اکسین (7/24 درصد) و فنل کل (7/21 درصد) نسبت به شاهد شد. در نهایت بر­اساس نتایج این پژوهش محلول‌پاشی با سرکه چوب بلوط یک درصد در بستر کشت پالم­پیت + ورمی­کمپوست برای تولید نشاء خیار توصیه می­شود.
شماره‌ی مقاله: 25
متن کامل [PDF 783 kb]   (353 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: باغبانی
دریافت: 1401/11/8 | پذیرش: 1401/12/24 | انتشار: 1402/8/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.