1- گروه زیست شناسی گیاهی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2- گروه زیست شناسی گیاهی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، ehsan@tabrizu.ac.ir
3- گروه بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (662 مشاهده)
سیر (Allium sativum L.) گیاهی حساس به کمبود فسفر است و بهدلیل سیستم ریشهای کم انشعاب وابستگی زیادی به همزیستی میکوریزایی دارد. سلنیم بهعنوان یک عنصر مفید برای گیاهان، عامل افزایش کیفیت تغذیهای این گیاه خوراکی و دارویی است. در این پژوهش تاثیر سلنیم (بهصورت سدیم سلنات) در سه سطح (بدون و با 20 یا 80 میکروگرم سلنیم در لیتر بستر)، در دو شرایط تغذیه کافی (2 میلیمولار) و کمبود فسفر (بدون عرضه فسفر به محیط به مدت شش هفته)، و در غیاب یا حضور قارچ میکوریزی آربوسکولدار دیورسیسپورا ورسی فورمیس (Diversispora versiformis) در گیاه سیر رشد یافته در بستر پرلیت آبیاری شده با محلول غذایی هوگلند بررسی شد. نتایج نشان داد کمبود فسفر موجب کاهش رشد گیاه و فتوسنتز برگ شد ولی تشکیل میکوریزا موجب افزایش رشد، فتوسنتز و غلظت قندها گردید. هر دو سطح سلنیم موجب تقویت تاثیر همزیستی میکوریزایی شد به نحویکه بیشترین وزن خشک، فتوسنتز و غلظت قندها در هر دو سطح فسفر، در ترکیب دو تیمار ثبت گردید. فعالیت ریشهای اسید فسفاتاز تحت تاثیر کمبود فسفر و همزیستی (بهعنوان تیمارهای منفرد) قرار نگرفت، لیکن سلنیم بهتنهایی و نیز در ترکیب با کمبود فسفر و همزیستی، موجب افزایش معنیدار این شاخص شد. غلظت بهینه سلنیم در افزایش وزن خشک، درصد کلنیدار شدگی ریشه، فتوسنتز، قندها و فعالیت اسید فسفاتاز، 80 میکروگرم در لیتر بستر بود. این پژوهش اولین گزارش در مورد تاثیر همافزای میکوریزا و سلنیم در پاسخهای سازشی گیاهان به کمبود فسفر است.
شمارهی مقاله: 11
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
باغبانی دریافت: 1401/2/30 | پذیرش: 1401/5/11 | انتشار: 1402/3/7