جلد 12، شماره 53 - ( جلد 12، شماره 53، فروردین و اردیبهشت 1402 )
جلد 12 شماره 53 صفحات 32-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، r_azarmi@uma.ac.ir
2- گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3- گروه علوم خاکشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3- گروه علوم خاکشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده: (396 مشاهده)
کاربرد بازدارندههای نیتریفیکاسیون دیسیان دیآمید (DCD) در خاک طی سالیان متوالی باعث آلودگیخاک میشود و بهدلیل اثرات سمی احتمالی آنها بر گیاه در دهههای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است، اما هیچ اقدامی برای کنترل و رفع آلودگی بازدارندههای نیتریفیکاسیون انجام نشده است. در این تحقیق، بازدارنده نیتریفیکاسیون DCD در چهار غلظت (صفر، 5، 50 و 100 میلیگرم در کیلوگرم) در یک آزمایش گلدانی با چهار تکرار به خاک اضافه شد. آزمایش گلخانه‌ای با استفاده از فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی برای آزمایش اثر قارچهای همزیست (گیاهان تلقیحشده با P. indica، G. etunicatum وG. mosseae ) بر روی سمیت گیاهی DCD انجام شد. گیاه کاهو (Lactuca sativa) رقم سیاهو بهدلیل ارزش اقتصادی در سراسر جهان برای این آزمایش انتخاب شد. سپس برخی از خصوصیات فلورسانس کلروفیل مانند فلورسانس حداقل (F0)، فلورسانس حداکثر (Fm) و حداکثر کارایی کوانتومی فتوسیستم II(Fv/Fm) اندازهگیری شد. نتایج HPLC غلظت بازدارنده نیتریفیکاسیون DCD در برگ کاهو بسیار مهم بود. مشخص شد که گیاهان تلقیحشده با قارچهای همزیست در مقایسه با گیاهان غیرهمزیست سطوح DCD کمتری داشتند. گیاهان تیمارشده با P. indica دارای 70 و 80 درصد DCD کمتر (بهترتیب 50 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم) در مقایسه با گیاهان غیره همزیست بودند.
شماره‌ی مقاله: 2
واژه‌های کلیدی: بازدارنده نیتریفیکاسیون دیسیان دیآمید (DCD)، قارچهای همزیست، گیاه کاهو، کلروفیل فلورسانس
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |