1- گروه علوم باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه علوم باغبانی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ، mortazaeinezhad
3- گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (648 مشاهده)
در سالهای اخیر، در دنیا و ایران استقبال و توجه به گل لیزیانتوس به نحوی بوده که تولید آن نیز افزایش چشمگیری یافته است. با افزایش تولید گل شاخه بریدنی لیزیانتوس، توجه به تغذیه و کاربرد تیمارهایی جهت بهبود رشد و ماندگاری گل آن نیز بیش از پیش احساس میشود. به همین منظور اثر کاریکین، اسید سالیسیلیک و اسید هیومیک بر خصوصیات ریختی و بیوشیمیایی گیاه لیزیانتوس، طی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد. تیمارهای مورد بررسی شامل کاربرد کاریکین (صفر، 1 و 2 میلیگرم بر لیتر) بهصورت آبیاری، اسید سالیسیلیک (صفر، 100 و 200 میلیگرم بر لیتر) و اسید هیومیک (صفر، 50 و 100 میلیگرم بر لیتر) بهصورت محلولپاشی بودند. نتایج نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک با غلظت 100 میلیگرم بر لیتر بیشترین اثر را بر شاخصهای ریختی و بیوشیمیایی مورد ارزیابی داشت، با این حال در برخی صفات نظیر وزن خشک اندام هوایی و سطح برگ، غلظت 200 میلیگرم بر لیتر مؤثرتر واقع شد. کاربرد اسید هیومیک نیز با افزایش گسترش ریشه، موجب افزایش وزن تر و خشک برگ و ریشه شد. تیمار کاریکین با غلظت 1 میلیگرم بر لیتر موجب افزایش تعداد برگ، طول و قطر ساقه و تعداد ساقه گلدهنده، وزن تر و خشک ریشه، تعداد کپسول بذری و تعداد غنچه در شاخه شد. کاریکین در ترکیب با اسید هیومیک و بهخصوص اسید سالیسیلیک با اثر همافزایی سبب بهبود شاخصهایی نظیر تعداد ریشه، تعداد برگ و ساقه گلدهنده و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) گردید. کاربرد توأم اسید سالیسیلیک 100 میلیگرم بر لیتر بههمراه اسید هیومیک 50 میلیگرم بر لیتر بهصورت محلولپاشی و کاربرد کاریکین 1 میلیگرم بر لیتر بهصورت محلولدهی پای بوته جهت بهبود شاخصهای رشدونمو و بهبود کیفیت گلهای لیزیانتوس توصیه میگردد.
شمارهی مقاله: 17
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنظیم کننده های رشد گیاهی دریافت: 1400/10/25 | پذیرش: 1401/3/17 | انتشار: 1401/10/14