جلد 11، شماره 51 - ( جلد11، شماره 51، آذر و دی 1401 )                   جلد 11 شماره 51 صفحات 76-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
2- گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران ، hajizade@maragheh.ac.ir
3- سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران
چکیده:   (591 مشاهده)
گل‌محمدی یکی از قدیمی‌ترین و با ارزش‌ترین واریته­ها است که شرایط خشکی را تا حدودی تحمل می­کند. با این وجود انتخاب و شناسایی ژنوتیپ­هایی که تحمل بیشتری نسبت به خشکی دارند در توسعه کشت­و­کار آن مؤثر خواهد بود. بدین منظور آزمایشی تحت شرایط درون شیشه­ای با استفاده از پلی­اتیلن گلایکول در پنج سطح (صفر، 25، 50، 75 و 100 گرم در لیتر) بر روی چهار ژنوتیپ گل­محمدی (مراغه، ارومیه، پاکدشت و کاشان) اجرا و میزان تحمل ژنوتیپ­ها به تنش خشکی براساس صفات مربوط به روابط آبی گیاه به روش سطح پاسخ (RSM) سنجیده شد. نتایج نشان داد با افزایش شدت خشکی، درصد ماده خشک در ژنوتیپ­های مراغه، ارومیه و کاشان در مقایسه با شاهد افزایش یافت. ژنوتیپ مراغه در تنش خشکی 100 گرم بر لیتر دارای بیشترین وزن تر و خشک، کلروفیل کل، کلروفیل a و کلروفیل b و کمترین تعداد برگ و ارتفاع نسبت به سایر ژنوتیپ­ها بود. میزان کاروتنوئید در ژنوتیپ‌های ارومیه و مراغه در 100 گرم بر لیتر پلی­اتیلن گلایکول بیشتر از سایر ژنوتیپ‌ها بود. با افزایش خشکی محتوای آب برگ در ژنوتیپ­های مراغه، کاشان و ارومیه کاهش یافت. ژنوتیپ مراغه با داشتن بیشترین محتوای نسبی آب برگ، از طرفی با کاهش در کاهش رطوبتی آب، میزان آب نسبی از دست­رفته و کمبود آب اشباع، نسبت به سه ژنوتیپ دیگر عملکرد بهتری در برابر تنش خشکی نشان داد. پس از ژنوتیپ مراغه، ژنوتیپ پاکدشت نیز تا سطح 75 گرم بر لیتر پلی­اتیلن گلایکول تاحدی در برابرتنش خشکی مقاوم بود.
شماره‌ی مقاله: 4
متن کامل [PDF 1619 kb]   (237 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش خشكي
دریافت: 1400/9/17 | پذیرش: 1401/2/17 | انتشار: 1401/10/14

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.