جلد 11، شماره 48 - ( جلد 11 شماره 48- خرداد و تیر 1401 1401 )                   جلد 11 شماره 48 صفحات 110-95 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز ، mohsenz@shirazu.ac.ir
3- گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
چکیده:   (1217 مشاهده)
وتیور گیاهی از تیره گندمیان است که به­دلیل مقاومت بالا، سازگاری با محیط‌زیست و قابلیت بالای جذب آلودگی‌ها، می‌تواند در فرآیندهای حذف آلاینده‌های محیطی مورد استفاده قرار گیرد. از بین ترکیبات نفتی، هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای به­دلیل پایدار­بودن در محیط به­عنوان آلوده‌کنندگان اولیه شناخته ‌شده‌اند. فنانترن معمولاً بیش‌ترین غلظت و آلاینده‌ترین در بین ترکیبات آروماتیک نفتی است. در این پژوهش، گیاه وتیور در گلدان با غلظت‌های فنانترن صفر (کنترل منفی)، صفر با استون (کنترل مثبت)، 250، 500، 1000، 2000 و 4000 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن خشک خاک کاشته شد و اثرات فیزیولوژیک آن مورد بررسی قرار گرفت. در بالاترین غلظت فنانترن میزان کلروفیل و کاروتنوئید به ترتیب 20 درصد و 21 درصد کاهش ولی ترکیبات فنولی، پرولین و فعالیت آنتی‌اکسیدانی افزایش یافت. وزن ریشه و بخش هوایی در غلظت 250 میلی‌گرم فنانترن، کاهش معنی­داری نسبت به شاهد داشت اما در غلظت‌های بعدی، شیب کاهشی آن کمتر شد. طول ریشه و حجم ریشه نیز روند کاهشی را نشان داد. چون فنانترن در ریشه انباشته شده است، لذا کاهش رشد بیشتری را نسبت به اندام هوایی نشان می­دهد. حداکثر تجمع فنانترن در ریشه گیاه وتیور، 519 میلی­گرم بر کیلوگرم در حداکثر غلظت فنانترن (4000 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن خشک خاک) مشاهده شد. با توجه به مقاومت وتیور به غلظت‌های بالای فنانترن و تجمع در ریشه آن، می‌تواند به­عنوان گزینه بسیار مناسبی برای فرآیند گیاه پالایی ترکیبات نفتی بکار برده شود.
شماره‌ی مقاله: 7
متن کامل [PDF 810 kb]   (560 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر موارد
دریافت: 1400/9/6 | پذیرش: 1400/10/29 | انتشار: 1401/3/2

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.