جلد 10، شماره 43 - ( جلد 10،شماره 43- مرداد و شهریور 1400 )                   جلد 10 شماره 43 صفحات 83-75 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه علوم گیاهی، دانشکده زیست شناسی، تهران، دانشگاه خوارزمی
2- گروه علوم گیاهی، دانشکده زیست شناسی، تهران، دانشگاه خوارزمی ، najafi_f@khu.ac.ir
3- علوم و زیست فناوری گیاهی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، تهران، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده:   (1470 مشاهده)
به منظور اثر بررسی اثر تلقیح قارچ های میکوریزا Glomus mosseae and Glomus intraradicea بر شاخص های رشد، همانند وزن خشک کل بوته و پارامترهای فیزیولوژیکی همانند، میزان کلروفیل، فنل، پروتئین و کاروتنوئید گیاهان جعفری (Petroselinum crispum L.)، شوید (Anethum graveolens L.) و کرفس (Apium graveolens L.) در محیط های مختلف کشت (خاک، ماسه و هیدروپونیک) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه ای اجرا شد. بیشترین درصد کلونیزاسیون مربوط به کرفس با 100% کلونیزاسیون در محیط ماسه و کمترین آن در محیط هیدروپونیک مربوط به جعفری با 33% کلونیزاسیون بود. تفاوت معنی داری از لحاظ درصد کاونیزاسیون و اثر بر رشد گیاهان بین دو قارچ به کار رفته وجود نداشت. با مشاهده آثار همزیستی گیاهان محیط ماسه، تعدادی بوته به طور تصادفی انتخاب و به محیط کشت هیدروپونیک انتقال داده شدند. آغاز کشت در محیط هیدروپونیک درهفته اول رشد با کاهش درصد کلونیزاسیون همراه بود که این امر اثر سوئی بر رشد گیاهان نداشت. نتایج نشان داد بیشترین درصد کلونیزاسیون گیاهان در محیط ماسه و کمترین آن در محیط هیدروپونیک بود. کرفس بیشترین واکنش مثبت را به تلقیح هر دو قارچ میکوریزا از خود نشان داد. صفات مورد بررسی در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. نتایج این تحقیق نشان داد، درصد کلونیزاسیون و تاثیر آن بر رشد گیاهان تابع محیط کشت به کار رفته و گونه گیاه میزبان خواهد بود.
متن کامل [PDF 482 kb]   (306 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر موارد
دریافت: 1399/9/14 | پذیرش: 1400/3/4 | انتشار: 1400/8/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.