جلد 10، شماره 42 - ( جلد 10 شماره 42- خرداد و تیر 1400 )                   جلد 10 شماره 42 صفحات 188-175 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه هرمزگان
2- دانشگاه هرمزگان ، yavari@hormozgan.ac.ir
3- دانشگاه لرستان
چکیده:   (1816 مشاهده)
مریم نخودی (Teucrium polium L.) یکی از گیاهان دارویی با ارزش و متعلق به تیره نعناع (Lamiaceae) می­باشد که در سراسر کشور، از دشت­ها و نواحی پست تا ارتفاعات کوهستانی پراکنده می­باشد. در پژوهش حاضر، تعداد 30 گیاه در مرحله گلدهی کامل، به­صورت تصادفی از رویشگاه جیرفت تهیه و به سه گروه 10تایی تقسیم شده و پس از آن اقدام به جداسازی گل، برگ و ساقه هر گروه، جهت انجام آزمایش گردید. استخراج اسانس از هر اندام با سه تکرار و در هر تکرار 200 گرم ماده گیاهی به­روش تقطیر با آب و با استفاده از دستگاه کلونجر، صورت گرفته و ترکیبات شیمیایی آنها با دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف­سنج جرمی (GC-MS) شناسایی گردید. عملکرد متوسط اسانس اندام­های مختلف گل، برگ و ساقه به­ترتیب 25/1، 93/0 و 14/0 درصد (وزنی/وزنی) به­دست آمد. اجزای شیمیایی شناسایی شده در گل، برگ و ساقه به­ترتیب 59، 56 و 61 ترکیب بود. نتایج آنالیز ترکیب­های اسانس نشان داد تورِیول، آلفا- پینن، بتا- پینن، بتا- میرسن، دی­ال- لیمونن، الِمول و کاریوفیلن عمده­ترین ترکیب­های تشکیل دهنده اسانس گل و برگ بودند. در اسانس ساقه ترکیب­های تورِیول، الِمول، آگارُسپیرول، کاریوفیلن، اسپاتولنول و کاریوفیلن اکساید به­وفور یافت شدند. اسانس گل و برگ غنی از هیدروکربن­های مونوترپنی و اسانس ساقه غنی از سسکویی­ترپن­های اکسیژن­دار بودند. ترکیب غالب و مشترک در اسانس اندام­های این گونه، تورِیول بود که در اسانس ساقه بیشترین و در گل کمترین مقدار مشاهده گردید. گل مریم نخودی، پتانسیل تولید اسانس بالاتری نسبت به سایر اندام­ها داشت. در نهایت، از تنوع شیمیایی در اسانس اندام­های مختلف این گیاه، می­توان جهت پیشبرد اهداف به­زراعی و به­نژادی در صنایع دارویی، غذایی و آرایشی- بهداشتی استفاده نمود.  
متن کامل [PDF 565 kb]   (664 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: باغبانی
دریافت: 1399/8/11 | پذیرش: 1399/10/9 | انتشار: 1400/4/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.