به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی بر خصوصیات فیزیولوژیک و غلظت عناصر در کتان تحت شرایط قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد، آزمایشی به صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یاسوج در سال 1396 انجام شد. رژیم آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، قطع آبیاری در شروع گلدهی تا شروع کپسول­دهی و قطع آبیاری در شروع کپسول‌دهی تا پایان رسیدگی) و کاربرد کود زیستی در چهار سطح (قارچ مایکوریزا، فسفات بارور­2، قارچ مایکوریزا + فسفات بارور 2 و عدم کاربرد کود زیستی) به‌ترتیب به عنوان عامل اصلی و فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین غلظت فسفر (27/8 گرم بر کیلوگرم) و پتاسیم (20/4 گرم بر کیلوگرم) برگ در تیمار کود زیستی مایکوریزا مشاهده ‌شد. در هر دو مرحله نمونه‌گیری، قطع آبیاری نسبت به آبیاری کامل باعث افزایش قندهای محلول، مالون­دی­آلدهید و کاهش محتوای‌آب‌نسبی برگ و پروتئین محلول برگ گردید. بیشترین پرولین برگ (63/11 میکرومول بر گرم) در تیمار ترکیب هر دو نوع کود زیستی در شرایط قطع آبیاری در شروع کپسول­دهی تا پایان رسیدگی دیده‌شد. هر‌دو گونه کود زیستی باعث افزایش غلظت قندهای‌محلول و پروتئین محلول برگ و کاهش میزان مالون­دی­آلدهید شد. بیشترین عملکرد دانه از کاربرد توام دو نوع کودزیستی (186 گرم در مترمربع) دیده‌‌شد. نتایج حاکی از حساسیت زیاد کتان روغنی به تنش خشکی در مرحله کپسول دهی تا رسیدگی می‌باشد که کاربرد کود زیستی از طریق  بهبود جذب عناصر  غذایی، رطوبت و تغییر در غلظت اسمولیت­ها این خسارت تعدیل می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: پرولین، خشکی، عناصر غذایی، کتان روغنی، مایکوریزا.

متن کامل [PDF 907 kb]   (429 دریافت)