به منظور بررسی تأثیر منابع مختلف کربنی (اتانول و متانول) بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officianlis L.)، آزمایشی گلدانی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. تیمارهای محلول‌پاشی شامل غلظت‌های مختلف صفر، 15، 30 و 45 درصد از اتانول و متانول بود. نتایج نشان داد که اتانول 15 درصد بیشترین تأثیر را بر تعداد برگ در بوته و فلاونوئید کل داشت. هر چه غلظت اتانول از 15 درصد حجمی افزایش یافت از میزان فلاونوئید کاسته شد، به‌طوری‌که در غلظت 45 درصد اتانول، اثرات بازدارنده آن ظاهر شد. بیشترین ارتفاع گیاه و درصد پروتئین به ترتیب در تیمار 15 درصد متانول و تیمار 45 درصد اتانول حاصل شد. همچنین بالاترین میزان درصد و عملکرد اسانس نیز از تیمار متانول 45 درصد به‌دست آمد. کاربرد تیمارهای تلفیقی 15 درصد اتانول و 45 درصد متانول، سبب تولید بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل گردید. بنابراین استفاده از ترکیبات الکلی نظیر متانول و اتانول یکی از راهکارهای مناسب در بالا بردن میزان عملکرد و کیفیت گیاه دارویی بادرنجبویه می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: کلمات کلیدی: متانول، اتانول، محلول‌پاشی، اسانس، بادرنجبویه

متن کامل [PDF 880 kb]   (588 دریافت)