جلد 9، شماره 36 - ( جلد 9 شماره 36- خرداد و تیر 1399 )                   جلد 9 شماره 36 صفحات 396-377 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه هرمزگان ، shamili@ut.ac.ir
چکیده:   (1719 مشاهده)
در مناطق جنوب و جنوب شرق ایران، میوه گواوا در زمره گیاهان اقتصادی با دو فصل میوه­دهی در سال می­باشد. اما شوری، توسعه کشت این گیاه را تحت­تاثیر قرار داده و ضرورت معرفی ژنوتیپهای متحمل به شوری در آن را پررنگ کرده است. لذا طی سال­های 1398-1397 در شهرستان بندرعباس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب کاملا تصادفی طراحی و  15 ژنوتیپ برتر گواوا تحت تیمار کلرید سدیم (2 و 6 دسی‌زیمنس‌بر‌متر) قرار گرفت. سپس محتوای نسبی آب برگ، محتوای کلروفیل، کاروتنوئید، قند­های محلول، نشت یونی، فلورسانس کلروفیل، فعالیت آنزیم­های کاتالاز و پراکسیداز در آنها بررسی شد. در تحقیق حاضر محتوای نسبی آب برگ و فلورسانس کلروفیل ژنوتیپ‌های گواوا در مواجه با شوری کاهش پیدا کرد. محتوای کلروفیل(آ، ب و کل) و کاروتنوئید در اکثر ژنوتیپهای گواوا بعد از مواجه با شوری کاهش معنی‌داری داشت. همچنین، شوری افزایش فعالیت کاتالاز، پراکسیداز و نشت یونی را در اکثر ژنویپ‌های مواجه شده با نمک باعث گردید، اما شدت افزایش متفاوت بود. بر اساس تجزیه به عاملها، محتوای نسبی آب برگ، فلورسانس کلروفیل، قند محلول و نشت یونی 30/60 از واریانس کل را توجیه نمودند. بالا بودن محتوای رنگدانههای کلروفیل، کاروتنوئید و فعالیت آنتی‌اکسیدانی آنزیمی، ژنوتیپهای G11، G13 و G22 را به عنوان ژنوتیپ‌های متحمل به شوری دستهبندی کرد. ژنوتیپ های G18، G19 و G25 به عنوان ژنوتیپ‌های حساس به تنش شوری و سایر ژنوتیپ‌ها در حد فاصل قرار گرفتند.
متن کامل [PDF 701 kb]   (609 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش شوري
دریافت: 1398/8/14 | پذیرش: 1398/10/10 | انتشار: 1399/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.