تنش‌های گوناگون محیطی از مهم‌ترین علل ایجاد مشکلات متعدد در تولیدات کشاورزی می‌باشند و تنش خشکی یکی از این تنش‌ها است. با توجه به نقش نانو ذرات در بهبود عملکرد و مقاومت بیشتر گیاهان به تنش های محیطی این آزمایش روی گل محمدی (Rosa damascena) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه‌های علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در بهار و تابستان 1397 اجرا شد. تیمار‌های آزمایش شامل 2 رژیم آبیاری ( هر سه روز (شاهد)، و شش روز) و پنج سطح تیتانیوم (0 (شاهد، عدم استفاده از تیتانیوم)، 15 پی‌پی‌ام دی‌اکسید‌تیتانیوم، 30 پی‌پی‌ام دی‌اکسید‌تیتانیوم، 15 پی‌پی‌ام نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم، 30 پی‌پی‌ام نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم) بود. نتایج نشان داد اگرچه برهمکنش دو تیمار رژیم‌های آبیاری و دی‌اکسید‌تیتانیوم بر هیچ یک از صفات مورفولوژیک اندازه گیری شده معنی‌دار نشد اثر ساده رژیم‌های آبیاری بر وزن خشک ریشه در سطح احتمال 5% و بر وزن خشک گل، تعداد گل و قطر ساقه در سطح احتمال 1% اثر معنی دار داشت. به این ترتیب سطح 15 پی‌پی‌ام نانو دی‌اکسیدتیتانیوم با 23/0 % بیشترین عملکرد اسانس را داشت. نشت الکترولیت سلول‌های برگی در تیمار 3 روز دور آبیاری 49% و در تیمار 6 روز دور آبیاری 9/58 % مشاهده شد. بیشترین مقدار نشت الکترولیت در بین تیمارهای تیتانیوم در تیمار عدم محلول پاشی با تیتانیوم به میزان 68% و پس از آن در تیمار 30 پی‌پی‌ام دی‌اکسیدتیتانیوم به میزان 9/62 % بود. افزایش فاصله بین آبیاری‌ها منجر به افزایش فنل کل و کاهش هدایت روزنه‌ای شد. به طوریکه با افزایش فاصله آبیاری از 3 به 6 روز مقدار فنل کل 17% زیاد شد. در بین سطوح تیتانیوم بیشترین مقدار فنل کل (13/1 میلی گرم بر گرم) در تیمار 15 پی‌پی‌ام نانو دی‌اکسیدتیتانیوم و بیشترین هدایت روزنه‌ای در تیمارهای حاوی نانو ذرات تیتانیوم یعنی دو تیمار 15 و 30 پی‌پی‌ام نانو دی‌‌اکسید‌تیتانیوم مشاهده شد. به طور کلی کاربرد تیتانیوم در همه سطوح استفاده شده به ویژه در سطح 15 پی‌پی‌ام نانو دی‌اکسیدتیتانیوم در بهبود صفات رویشی و فیزیوشیمیایی گل محمدی موثر بود.
 

واژه‌های کلیدی: تعداد گل، فنل کل، کلروفیل، هدایت روزنه‌ای، وزن خشک

متن کامل [PDF 612 kb]   (551 دریافت)