آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر مولیبدات آمونیوم بر برخی شاخص‌های بیوشیمیایی گیاه باقلا در شرایط آب و هوایی اهواز (خوزستان، جنوب غربی ایران) انجام شد. آزمایش در شرایط مزرعه و با اعمال تیمارهای زیر انجام شد: شاهد(بدون کاربرد مولیبدن)، کاربرد خاکی 5/1 و 3 کیلوگرم مولیبدات آمونیوم در هکتار،  محلول پاشی 10 و 20 میلی گرم در لیتر مولیبدات آمونیوم، ترکیب کاربرد خاکی 5/1 کیلوگرم مولیبدات آمونیوم در هکتار +محلول‌پاشی برگی 20 میلی‌گرم در لیتر مولیبدات آمونیوم و ترکیب کاربرد خاکی 3 کیلوگرم مولیبدات آمونیوم در هکتار+محلول‌پاشی برگی10 میلی‌گرم در لیتر مولیبدات آمونیوم.  نتایج نشان دادند غلظت مولیبدن بذر در تمام تیمارهای مولیبدن افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشت و بیشترین مولیبدن بذر در تیمار کاربرد خاکی 3 کیلوگرم مولیبدات آمونیوم در هکتار+محلول‌پاشی برگی10 میلی‌گرم در لیتر مولیبدات آمونیوم بود.کاربرد مولیبدن به طور معنی داری میزان نیترات بذر و پوسته غلاف باقلا را کاهش داد. کمترین مقدار نیتریت بذر در تیمار محلول پاشی برگی 20 میلی‌گرم در لیتر مولیبدات آمونیوم بود. کمترین نیتریت بذر در تیمار محلول پاشی برگی 20 میلی گرم در لیتر مولیبدات آمونیم بود.کاربرد 3 کیلوگرم در هکتار مولیبدات آمونیمبه طور معنی داری کربوهیدرات های محلول برگ (پنتوزها، هگزوزها و گلوکز)و پروتئین بذر را افزایش داد. هم چنین بیشترین میزان فنل کل بذر در گیاهان تیمارشده با مقادیر 5/1 و 3 کیلوگرم در هکتار مولیبدات آمونیم بود. نتایج نشان داد هر دو روش کاربرد خاکی و محلول پاشی برگی مولیبدن موجب تغییر ترکیبات بیوشیمیایی بذر و غلاف باقلا شد.

واژه‌های کلیدی: : یقولات، عناصر کم مصرف، عملکرد، کاربرد خاکی، محلول‌پاشی برگی، مولیبدات آمونیوم

متن کامل [PDF 637 kb]   (870 دریافت)