پلی­آمین­ها از جمله اسپرمیدین نقش مهمی در تحمل گیاهان به تنش کم‌آبی دارند. به منظور بررسی تأثیر اسپرمیدین بر صفات فیزیولوژیک گل سوسن در شرایط تنش کم‌آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح کم‌آبیاری (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) و سطوح مختلف اسپرمیدین (0، 1، و 2 میلی‏مولار) بود. بر اساس نتایج، تنش شدید کم‌آبیاری (25 درصد ظرفیت زراعی)  به ترتیب باعث افزایش 174 درصدی و 55 درصدی پرولین و نشت الکترولیت نسبت به شاهد شد. برخلاف آن کاهش 33 درصدی و 26 درصدی در میزان کاروتنوئید و پروتئین نسبت به تیمار بدون تنش مشاهده شد. نتایج نشان داد که کاهش دسترسی به آب در گیاه سوسن سبب تحریک فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و مالون‌دی‌آلدهید می­شود، ولی مقدار کلروفیل برگ‌ها کاهش می­یابد. همچنین، تحت تنش شدید (25 درصد ظرفیت زراعی) با کاربرد اسپرمیدین (2 میلی‎مولار) میزان فعالیت آنزیم­ها افزایش و میزان مالون‎دی‎آلدهید کاهش یافت. بنابراین، محلول­پاشی برگی اسپرمیدین (2 میلی‌مولار) و تنش ملایم (75 درصد ظرفیت زراعی) یک روش قابل اجرا برای صرفه جویی در مصرف آب و حفظ کیفیت شاخساره سوسن است.

واژه‌های کلیدی: آنزیم، پرولین، رنگیزه های فتوسنتزی، نشت الکترولیت

متن کامل [PDF 577 kb]   (489 دریافت)