جلد 13، شماره 60 - ( جلد 13، شماره 60، خرداد و تیر 1403 )                   جلد 13 شماره 60 صفحات 338-327 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ، msnaghizadeh@gmail.com
2- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (AREEO)، کرمان، ایران
چکیده:   (322 مشاهده)
در این پژوهش تأثیر محلول­پاشی براسینواستروئید (صفر، 077/0 و 384/0 میلی­گرم در لیتر) روی عملکرد دانه و برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی گندم (رقم سیروان) تحت شرایط تنش خشکی (100 درصد (بدون تنش) و 50 درصد ظرفیت زراعی)، به صورت فاکتوریل براساس طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار، در سال 1395 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان بررسی گردید. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش معنی­دار زیست­توده، عملکرد و اجزای عملکرد گندم شد و مقدار کاهش این صفات نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 7/31، 6/29 و 3/20 درصد بودند. در مقابل، محلول­پاشی براسینواستروئید به ترتیب موجب افزایش معنی­دار حدود 7/22، 4/22 و 5/12 درصد در زیست­توده، عملکرد و اجزای عملکرد در مقایسه با گیاهانی که با آب­مقطر تیمار شده بودند تحت شرایط تنش خشکی گردید. تنش خشکی اثر معنی­داری در افزایش فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی (پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز) و غلظت مالون دی‌آلدهید، پراکسید هیدروژن و همچنین تجمع کربوهیدرات و پرولین در برگ گندم داشت. محلول­پاشی براسینواستروئید در هر دو شرایط تنش و غیر­تنش، فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی و تجمع اسمولیت­ها (پروتئین، کربوهیدرات و پرولین) را افزایش و در مقابل مقدار پراکسید هیدروژن و مالون دی‌آلدهید را کاهش داد و این اثر در شرایط تنش خشکی بیشتر بود. به­نظر می­رسد تأثیر کاربرد براسینواستروئید در تعدیل تنش خشکی و بهبود عملکرد گندم، می­تواند در ارتباط با بهبود تنظیم اسمزی (از طریق تجمع اسمولیت­ها) و نیز افزایش فعالیت سیستم دفاعی آنتی­اکسیدانی گندم بوده باشد.
شماره‌ی مقاله: 19
متن کامل [PDF 528 kb]   (128 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش خشكي
دریافت: 1397/10/11 | پذیرش: 1402/11/2 | انتشار: 1403/3/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.