اسید هیومیک با اتصال به سموم زیستی مختلف می­تواند سمیت و تحرک آن‌­ها را در محیط­های مختلف تغییر دهد؛ بنابراین اثر متقابل نانو ذرات و اسید هیومیک از دیدگاه زیست ‌محیطی به ‌طور خاص مورد توجه است. هدف از این پژوهش بررسی اثر سمیت نانو ذره اکسید روی بر گیاه کلزا در مرحله جوانه‌زنی، و همچنین بررسی اثرات اسید هیومیک بر کاهش سمیت این نانوذره در محیط آزمایشگاه بود. آزمایش با ۹ غلظت نانو ذرات اکسید روی شامل۰، ۲۵۰، ۵۰۰، ۷۵۰، ۱۰۰۰، ۱۲۵۰، ۱۵۰۰، ۱۷۵۰، ۲۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر و اسید هیومیک در ۲ غلظت ۰، ۱۰۰ میلی‌گرم در لیتر، در ۳ تکرار به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانو ذره اکسید روی، میزان فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافت در حالی که میزان پروتئین روندی کاهشی را نشان داد، و کاربرد اسید هیومیک باعث کاهش اثرات سمیت ناشی از نانو ذره اکسید روی شد. با افزایش غلظت نانو ذره اکسید روی، شاخص‌های جوانه‌زنی (درصد نهایی جوانه‌زنی، انرژی جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی و شاخص بنیه بذر) کاهش یافت. با این‌حال تیمار با اسید هیومیک باعث افزایش شاخص‌های جوانه‌زنی و میزان فعالیت آنتی‌اکسیدان در گیاه شد و با محافظت گیاه در برابر سمیت نانو ذرات اکسید روی، باعث کاهش خسارت­های ناشی از سمیت آن گردید.